Weekeinde Gilze (2009)

Lang weekeindje weg – Gilze  (November 2009)


We vertrekken droog. De wind is fors, maar we halen Hilvarenbeek, waar we naast  p.p. 2 koffie en 1 cola een zodanig grote uitsmijter weg eten dat daarna fietsen nog meer wordt bemoeilijkt. Net na de herstart ontvangen we ook de enige regenbui van deze rit (10 minuten),  al blijft het weer wel zo dreigend dat de regenbroeken tot op de camping aanbleven.
Deze blijkt overigens totaal verlaten, zodat we een in de luwte een fraai plekje onder de hoog gelegen bomen kunnen uitzoeken. Via de niet kortste weg peddelen we naar Ulvenhout, waar we in een rokerig café, waar de harmonie zich verzamelt voor een aubade bij een jubilerende garagist, getipt worden over een uitstekend Italiaans restaurant. De terugweg is korter en sneller; bij de tent aangekomen begon de regen die tot ver in de volgende dag zou doorgaan.

Dankzij buienradar kunnen we heel lang uitslapen: het wordt pas om 12 uur droog zien we, derhalve laat uit de slaapzakken gekropen. Het ontbijt: de lunch van gisteren. In Breda de fietsen gestald in de stationsrijwielstalling: komen we hier ook eens zonder pech-gerelateerd gedrag. In de stad wat rondgeslenterd, Grote Kerk bezocht, wat bier gedronken  in de Bruine Pij, boekhandels bezocht zonder iets te kopen (dan hoeven we dat ook niet mee te nemen). In De Bommel veroveren we ondanks de drukte een eigen tafeltje voor twee. Daarna door naar De Beijerd, zojuist uitverkoren tot beste café van Nederland, alwaar echter geen plaats meer blijkt in het restaurant. Aan de overzijde is een Chinees restaurant met cafetaria-uitstraling (Gantau) , waar we erg goed eten en de maaltijd besluiten met het in ontvangst nemen van een cadeautje vanwege het 15-jarig bestaan van. De terugweg is nat en bij de tent aangekomen gaat het echt regenen. Na een voortreffelijke Haagse borrel duiken we onze slaapzakken in.

Regentijd is slaaptijd ; wederom prima geslapen dus. Om 12 uur vertrekken we richting Chaam om daar de fietsroute richting Meersel-Dreef op te pikken. Aldaar bezoeken we het Mariapark, de beeldentuin van de paters Capucijnen. Dat ligt er, ondanks het bijna niet meer aanwezig zijn van broeders en paters, goed verzorgd bij. Bier en lunch (met ‘smos’) ‘Bij de Paters’. Door richting Ulicoten en Baarle Nassau / Hertog (meer bier) en vervolgens weer retour Chaam, nog steeds een boerendorp zonder aardige cafés. Uiteindelijk beland bij de Chaamse Hoeve, waar het personeel maar niet doorkrijgt dat wij niet al om 17.30 willen eten (dit in tegenstelling tot de localo’s die dan al bijna klaar zijn). Het Brand bier is over de datum, de hazenpeper geen hazenpeper en de lauwe kastanjepuree was ook bruikbaar als behanglijm; wederom niet zo’n succes, dat eten in Chaam. Derhalve om 19.45 uur weer op de camping. Gelukkig beschikken we over warme kleding, boeken en nog meer drank

Na de schitterende zonsondergang van gisteravond wordt de maandag een heel mooie dag, zonder wind en met veel zon. Aangenaam om naar huis te fietsen, na toch wat later wakker geworden te zijn dan de bedoeling was.  Geen probleem echter, de terugweg is aanzienlijk korter dan de heenweg zodat we schoongewassen kunnen. Al met al enkele aangename dagen waarin we goed hebben kunnen bijslapen. En waarin we besluiten dat onze tent wel erg hoog van de grond begint, zodat de wind moeilijk buiten te houden is. Misschien toch eens vervangen.

Otterlo en omgeving (oktober 2009)

Bijtijds vertrokken richting Hedel, Tiel en Echt, fietsend over dijken en binnenwegen. Bij de pont in Echt begint de zon te schijnen en besluiten we , met uitzicht op het water, te lunchen. Daarna een aardig stukje heuvel en vervolgens Veenendaal en Ede. Wat een saaiheid. Gelukkig begint dan de Veluwe. We logeren dit maal in een trekkershut en wel een uit de comfortklasse: groot, met eigen toilet en water, op rustige, bijna verlaten camping in Otterloo. Omdat we vroeg arriveren doen we alvast boodschappen voor de rest van de dagen, waarna we eten bij De Waldhoorn. Een prettige fietsdag.

De dag erna arriveren we vroeg in het Kroller-Muller Museum, waar het al snel drukker wordt. Er is een mooie tentoonstelling van 10 Nederlandse beeldhouwers. Christiaan Bastiaans (Club Mama Gemütlich) is nogal confronterend. Zwervend door de zalen is het contrast met het groen, rood en geel buiten erg fraai. Hierna lopen we de ecologische route door de beeldentuin, maar zijn hiervoor duidelijk in het verkeerde seizoen. Onder een aangename zon fietsen we over de Hoge Veluwe: fantastische kleuren, edelherten en, tegen zonsondergang, moeflons bij het Bosje van Poot. Op de terugweg nogal wat paddenstoelen gefotografeerd. Het restaurant van deze avond blijkt een wachttijd van een uur te hebben voor we aan tafel kunnen, die we aan de bar doorbrengen,  zodat we uiteindelijk redelijk vrolijk bij de hut arriveren.

 De derde dag gaan we naar Paleis het Loo. De inrichting getuigt hier van een Nederlands ontberen van grote verlangens. Lunch in de, best wel drukke, paleistuinen, waarna we ons richting Radio Kootwijk begeven. Doordat er een cursusgroep is kunnen we even snel een blik in de hal werpen; we mogen echter niet verder. Een indrukwekkende klomp beton! Teruggekeerd op de camping besluiten we ons avondeten te nuttigen in een friterie.



Voor de terugweg nemen we dezelfde route als de heenweg, al is het weer nu grauw en grijs en neemt die, door forse regenwind, meer tijd dan drie dagen geleden.

Favoriete fietsrondje

Favoriete fietsrondje (Juni 2009)

Deze fietstrip maken we vaker; een ideale tocht voor drie dagen. De afstanden zijn beperkt, de natuur fraai en afwisselend en de campings vertrouwd. Deze tocht willen we een alternatief proberen voor onze MSR Velo tent, die weliswaar een enorme voortent heeft maar waarvan de binnentent in feite net te smal is om getweeën comfortabel liggend te lezen.
De Lightwave zal uiteindelijk een uitstekende tent blijken, maar aan het einde van de tocht besluiten we toch een driepersoons tent te prefereren.

Mooi weer voert ons de eerste dag door de bossen onder Oss naar de bekende camping in Persingen. Na het eten maken we een avondwandeling door het nieuw aangelegde natuurgebied waarbij we op de terugweg een ooievaar op een lantaarnpaal zien staan. Het lawaai van een feest op grote afstand geeft weer eens aan hoe ver geluiden in een stille nacht kunnen dragen.

De volgende dag bezoeken we Museum Valkenhof in Nijmegen waar een fraaie tentoonstelling is over Toorop en Cobra, gevolgd door een lezing over de nieuw uitgekomen reisgids over een fietsronde door Ierland, een land dat ons na het vorig verblijf in het geheugen blijft.

Renkum is niet ver van Persingen, dus vertrekken we laat. De camping in het bos is redelijk vol, met erg veel kinderen die de waterpomp bij onze tent aan het uitproberen zijn. Ook hier maken we een boswandeling na eerst de verkooptentoonstelling Afrikaans beeldhouwwerk op het terrein te hebben bekeken. Helaas is het beeld dat we het mooist vinden gescheurd en we besluiten het er bij te laten Het is vroeg stil in het bos en als we gaan slapen heb ik mijn boek uit.

Op weg naar huis brengen we nog een bezoek aan de Blauwe Kamer, een natuurgebied bij Wageningen, bij alle weersomstandigheden een bezoek waard. Bovendien heeft het aanpalend restaurant prima koffie...En daarna drift een krachtige weg ons weer naar huis, waar we vlak voor thuiskomst nog een fikse stortbui over ons heen krijgen. Maar het blijft altijd een mooie tocht.

Rondje Zuid-Oost Brabant

Rondje Zuid-Oost Brabant (Mei 2009)

Omdat de weersvoorspellingen rond Hemelvaart uitstekend zijn besluiten we een rondje ZO-Brabant te fietsen, een aangenaam rondje van zo'n 300 kilometer door een even aangenaam landschap. Nadat we in Diessen de boskapel van Onze Lieve Vrouw van de Heilige Eik hadden bekeken stevenen we af op onze reguliere kampeerplek is in deze omgeving: de camping van Staatsbosbeheer in Bergeijk. Deze blijkt echter  te worden gemoderniseerd en zo belanden we op een dichtbij gelegen minicamping. Voor het eerst open en direct vol. Omdat we maar een nachtje wilden blijven mogen we onze tenten temidden van de speeltoestellen opzetten. Prima overnachtingsplaats met een gekooid konijn naast de tent

Het grote voordeel van een verblijf in deze omgeving is de onmiddelijke nabijheid van de Abdij van Postel, altijd goed voor een glas bier, kaas en een warme maaltijd. 

 

De volgende  dag naar Swalmen waar we vrienden zullen ontmoeten om tesamen asperges te eten. Ook hier blijkt de camping vol, maar ook hier werd geimproviseerd: we krijgen een spade aangeboden kunnen een plaats zoeken in een hoekje op de paardenwei, na wel eerst de lokatie uitwerpselvrij te hebben gemaakt.

Een voortreffelijke maaltijd doet  goed slapen en zo passeren we de een dag later Nederlands eerste luchtvaartmonument: de ballonzuil bij Venray, op weg naar wederom een van onze favoriete campings: de Staatsbosbeheercamping in Sint Anthonis. Mooi gelegen, ruim, prettig. Omdat ook deze de camping " vol"  is en we maar voor een nacht blijven wordt ons een prive-plaats voor het boswachtersgebouw aangeboden.  Na een wandeling door het bos eten we in Sankt Anton zelf, waar voor ons op het pleintje kinderen met paarden aan het galopperen zijn.

Terug naar de camping en de volgende dag weer naar huis

De Rode Jasjes in hun Rondje Nederland (I)
Het voorjaar is weer begonnen, De Rode Jasjes maken hun traditionele voorjaarsrit. En we zijn ambitieus: Rondje Nederland, maar dan wel in 2 jaar...
We vertrekken uit 's-Hertogenbosch, vanaf het station, om zo ons team volledig te krijgen. Het eerste einddoel is Essen, waar we bij familie terecht kunnen. Routering is dit jaar geen probleem: we hebben de beschreven route en de bijbehorende GPS-track.
Traditioneel is onze stop bij De Rustende Jager; welke passant zou daar niet stoppen; koffie in de zon. Over bekende paadjes fietsen we richting België en het wordt een mooie dagtocht.

Op het einde moeten we even improviseren omdat we ons eerste fotopunt voor het te verkrijgen rondediploma niet kunnen vinden, maar daar zijn we intussen meesters in. In Essen zetten we onze tentjes op, krijgen we een grote schaal spaghetti voorgezet en kunnen ons de rest van de avond laven aan aangename bieren.
De volgende ochtend blijkt het te regenen, maar krijgen we binnen een uitgebreid ontbijt aangeboden. We worden uitgezwaaid en we beginnen aan ons volgend traject: we fietsen over dijkjes, langs boomgaarden, zigzaggend door het open landschap.

Koffie met appeltaart (we vormen van oudsher een appeltaartgroep) in het fietscafé in Woensdrecht, lunch in de open lucht in Hansweert, waar we eerst nog wat naar wat al dan niet gezonken schepen in de Westerschelde kijken en we eindigen op de wat sombere camping in Middelburg. De avond brengen we door in een verder leeg café, waar de muziek uitstekend is en de Chouffe vloeit zodat we vrolijk het spoor naar de camping terug fietsen.

Als het de hele nacht door ook nog regent betekent dat dat we pas rond koffietijd vertrekken. Gelukkig hebben we de forse wind voornamelijk in de rug en snel zijn we in Veere, waar we een kleine stadswandeling maken en waar ook blijkt dat er de afgelopen 50 jaar in feite weinig is veranderd. De zon breekt door en we gaan door naar Hellevoetsluis voor Hier vinden we tegen de avond vinden we onze camping (De Quack)en slaan we onze tentjes weer op.
We vertrekken in de stromende regen en gaan via Rozenburg met het pontveer naar Maassluis. Hier koffie zonder taart. Via binnenweggetjes langs de Nieuwe Waterweg naar Hoek van Holland. We speuren ons een weg door Den Haag en Scheveningen en duiken de duinen in. Weer een mooie tocht dus. Rond 18 uur arriveren we op Camping Ruigenhoek.

Aanbevelenswaardig, zeker met de nachtegaal die zich vaak laat horen. In het aanpalende dorp eten we bij een "italiaan" waar we iets anders krijgen dan we bestelden, maar och .. Prima geslapen.
De volgende dag ontbijt in de zon. De tocht van vandaag is schitterend mooi: een prachtige duinroute en afwisselend landschap: open, dicht, grote grazers, vogels. Lunch de open lucht nabij Beverwijk. Het pontje bij IJmuiden roept herinneringen op aan de overtocht naar Newcastle en uiteindelijk landen we op een kleine camping bij Petten, waar we een onbelemmerd zicht op bloeiende bloembollenvelden hebben. Visdiner bij Mortizaanzee.nl, nog een avondblik op zee en om 22 uur slapen we.
Als bij onze Poolse buren de gordijnen nog gesloten zijn, zijn wij weer op weg. Onze laatste, zonnige, dag in Noord Holland. Nog een stukje duinweg, langs het ECN, koffie in de Wieringerwerf in de jachthaven. Hoewel we veel negatief commentaar hebben gehoord zijn wij wel gecharmeerd van deze polder: licht, ruimte, rustige wegen en wind mee. 

De wind werkt ook niet in ons nadeel op de Afsluitdijk. Het barst er van de vliegen, zo erg dat wij denken dat er in de verte een brand is waarvan wij de wolken kunnen zien. Ze concentreren zich tegen het dijklichaam. Ze zijn alleen te vermijden door uiterst rechts op het fietspad te rijden en zo worden we een colonne. Bij het monument nog even naar Lely kijken. De tentharingen gaan de grond in op een fraaie camping in een bloeiende boomgaard in Pingjum met veel laag overkomende grutto's en we eten bij De Stenen Man in Zurich, een naam die we vandaag al eerder tegenkwamen voor een dijkbouwer.

Op onze laatste volledige vakantiedag slapen we uit en bezoeken Harlingen, waar we in de haven koffiedrinken, en Franeker, onze lunchplaats.  Allebei platen die het bezoek zeker waard zijn. Het weer zit mee en we genieten volop. Nog snel de locatie zoeken voor onze laatste fotoshoot voor ons rondediploma en terug naar de camping. Onze GPS-kaart ziet een wandelpad aan voor een fietspad,  met als gevolg dat we maanden later nog steeds schapenstront aan onze banden hebben hangen.


Voor de thuisreis is de wind gedraaid . Met wederom de wind in de rug fietsen we naar Leeuwarden, vanwaar de Nederlandse Spoorwegen ons gezwind weer huiswaarts voeren.

We hebben lang geaarzeld alvorens te beginnen aan de Ronde van Nederland. Volkomen onterecht, zo bleek: de route varieert van mooi tot zeer mooi. We kwamen inderdaad op plaatsen die we al kenden, maar veel stukken verrasten ons. Het deel langs de Noordzeekust is schitterend, zeker ook omdat  we buiten het drukke seizoen fietsten en daardoor de grote zomerdrukte afwezig was, maar ook bijvoorbeeld de Kop van Noord Holland viel ons alleszins mee. Al met al redenen om volgend jaar in het voorjaar de Ronde te voltooien. We kijken er al naar uit.

Lokaal fietsen met Wereldfietsers
Ons voorjaar 2009 begint met een tour in groter gezelschap: we fietsen mee met de Paastocht van De Wereldfietser.

Voor ons de eerste maal dat we in zo'n groot gezelschap meepeddelen; iets heel anders dan het minieme gezelschap dat we normaal samen vormen. De aanloop is een treinreis naar Zutphen, vanwaar we over landelijke weggetjes en paadjes naar Rijssen fietsen. Het weer is goed en de camping leeg als we redelijk vroeg arriveren. Dat verandert wat later, het veld groeit vol, in eerste instantie tot schrik van de eigenaar van de camping die maar een gering aantal tenten had verwacht. Bij het vertrek bleek dat overigens erg meegevallen te zijn: we waren een net en rustig gezelschap.

Voor een beschrijving van de route zie hier , waar ook een ruim aanbod van foto's te aanschouwen is. Leuk om te zien dat ook campingeigenaren verbaasd kunnen staan over de hoeveelheid tentjes die hun terrein kan herbergen. Wij delen onszelf in bij de appeltaartgroep: rustig aan, niet de langste afstand: een mooie tocht, met deels fraai en deels minder fraai weer over terreinen waar we deels als eerder waren (Singraven).

Voordeel van minder fraai weer is dat het nooit op foto's komt en daardoor uiteindelijk weer uit het geheugen verdwijnt.
Daags na het Paasvuur in Rossum, dat op foto's bijna een inferno wordt, fietsen we weer terug naar Zutphen, toch wel wat verbaasd dat al die individuele wereldfietsers zo'n aardige groep kunnen vormen.