Hanzefietstocht (0) - De aanloop

Het is Michaël nooit verteld, maar we hebben de Hanzeroute niet helemaal gefietst. En hier is een deel van het waarom.
Vol enthousiasme vertrokken we op een mooie dag in Mei om in Zaltbommel officieel te beginnen. Vol goede moed, met een goed humeur, de zon scheen, droog derhalve en de matige wind schuin van achter. Sommige delen van deze opsomming zouden tijdens de route anders worden.
We hadden allen onze eigen redenen om deze route te doen: Marc om havezaten en kastelen te bekijken, Frits wilde gewoon graag fietsen en Loeki en ik begonnen aan een fietstocht waar we weer 3 jaar vakantieplezier aan wilden hebben.
De tweede dag strandden we in Doesburg, waar de lokale fietsenhandelaar op zaterdag op 4 uur in de middag nog binnen- en buitenbanden vervangt en waar een uitstekend Italiaans restaurant veel beter is dan hun website.
Tot aan Zutphen hadden we alleen storm tegen en af en toe een bui, maar eenmaal in deze stad hebben we noodgedwongen geluncht onder de stadspoort, waar passanten verbijsterd naar onze brander keken.
Hoewel het water net niet boven het gras uitkwam, kampeerden we toch maar niet in Deventer. Wel had ik hier mijn traditionele Koga-panne. Geen cursus bij Marten Gerritsen gevolgd hebbend draaide de bewaker in de Stationsrijwielstalling mijn spaken gewoon allemaal lekker strak, zodat ik mijn achterrem maar losmaakte. Zwabberend bereikten we Terwolde, waar we 's-ochtends wakker werden in een witte rijpwereld. Op de Kamper camping mochten we zelf een droge kampeerplek zoeken. Hierna een van de mooiste delen van de tocht: door de Wieden en Weerribben.
In Ossenzijl besloten we dat we genoeg hadden van tegenwind: we verlieten de route; oostwaarts, via Dwingelo, waar we waarschijnlijk de eerste klanten waren die hun voedsel in de afhaalpizzeria ter plaatse nuttigden (we moesten wel, daar was het warm en droog). Een vriendelijke campingbaas in Orvelte gaf ons een speciaal plaatsje uit de wind. Nabij Coevorden troffen we de fraaiste camping die we hebben geslapen: De Vlindertuin. En vervolgens naar Losser. Geweldig, omdat deze dag de zon scheen en we de middag doorbrachten in Steenfabriek De Werklust. Een aanrader; wat een enthousiaste mensen. En daarna via Enschede weer met de trein naar huis.

Nog even terugkerend naar ons oorspronkelijk doel, de Hanze fietsroute: het deel dat we hebben gereden, geen pontveer over Waal en IJssel missend, langs prachtige oude plaatsen, met geweldige uitzichten, heeft ons zo enthousiast gemaakt dat we enkele maanden later vol verwachting begonnen aan de Grote Trek Oostwaarts. Hopend op betere weersomstandigheden. En omdat het fototoestel bij slecht weer toch in de tas blijft, worden onze herinneringen achteraf steeds mooier.