Hanzefietstocht (1) - Naar Rostock

Beschrijvingen van de Hanze fietsroute zijn er vele: de officiële website biedt een redelijk overzicht. Hier in het kort wat ons het meest is bijgebleven.
Na de aanloop: onze treinreis naar Emmen, in juli 2005, was er een met hindernissen: op een deel van het traject geen trein, binnen 1 kilometer vanaf de start de eerste lekke band en een erg vol boemeltje met reizigers die vonden dat we niet meer in de trein pasten. De conducteur vond dat dat overigens wel ging. En zo begonnen we gevieren de route in Bourtange: een route die achteraf eigenlijk uit drie delen zou blijken te bestaan: de Noordduitse laagvlakte, de Hanzesteden vol historie en baksteen en de "stranddagen" aan de Oostzee. Daar zouden er het volgend jaar nog meer van komen.
Opmerkenswaardig aan de Noordduitse laagvlakte voor ons waren de Transrapid Versuchsanlage Emsland (TVE) (ik heb wat met treinen), het voorzieningenniveau van fietspaden, Bremen, een stad vol contrasten, Stade, waar we eigenlijk voor de eerste keer werden geconfronteerd met een Hanzestad zoals ik me die voorstelde. En natuurlijk "das Alte Land", een regio die vanaf de 12e eeuw is ingepolderd door Hollandse boeren.
Bremen fascineerde omdat elke periode in de Duitse geschiedenis hier zijn sporen heeft nagelaten, Stade was de eerste plaats met een volledig baksteengothiekgeörienteerde binnenstad, voor ons de gezichtsbepalende uitstraling van een klassieke Hanzestad, het Alte Land is een grote, fraai verzorgde, boomgaard. Hier ook mijn traditionele Koga-panne: het stuur was links plotseling 5 cm lager dan rechts. Tot grote schrik van mijn fietsenhandelaar bij thuiskomst.



Voor mij begon, na een aangename aanlooproute, de Hanzeroute echt in Lüneburg. Misschien omdat hier, door een bezoek aan het zoutmuseum, de geschiedenis van een handelsorganisatie tot leven kwam in plaatsen met een historische bebouwing. De combinatie Lüneburg - Lübeck, productiestad en handelshaven, 28 vaardagen van elkaar verwijderd, is uiterst boeiend. En in Lübeck, met vanzelfsprekend veel aandacht voor Thomas Mann, begon de echte overvloed aan kerken; het woord baksteengothiek werd volledig en uitgebreid in beeld gebracht.

Rustig peddelden we daarna verder. Bij Travemünde op de pier de eerste ontmoeting met de Oostzee, een grote bak water zonder getij, en kort daarna waren we in de voormalige DDR.



Hoewel de Wende toch al enige jaren achter ons lag, was het verschil, zeker buiten de stedelijke gebieden, aanmerkelijk. Op de voormalige patrouillewegen, die we zo snel mogelijk verlieten, vraag je je wel af waar de grenswachten 's-nachts op die hobbelpaden over spraken. De toenadering van de, ook vermeldenswaardige, camping in Zierow over strand en door bosschages, moet worden geroemd. We weten nog steeds niet of dit wel de juiste weg was...
Wismar bood de leden van het Bosch keldergenootschap een verrassing door een tentoonstelling onder het Raadhuis. En het desolate havenlandschap: de verstilling van industriële archeologie. In Bad Doberan, waar we onze vakantie besloten met enkele stranddagen, vulde Molli thuis vele pagina's in mijn vakantiealbum. En we fietsten nog naar Rostock om onder meer de laatste verblijfplaats van Hugo de Groot en het Hausbaumhaus te bekijken.

Hanzefietstocht (0) - De aanloop

Het is Michaël nooit verteld, maar we hebben de Hanzeroute niet helemaal gefietst. En hier is een deel van het waarom.
Vol enthousiasme vertrokken we op een mooie dag in Mei om in Zaltbommel officieel te beginnen. Vol goede moed, met een goed humeur, de zon scheen, droog derhalve en de matige wind schuin van achter. Sommige delen van deze opsomming zouden tijdens de route anders worden.
We hadden allen onze eigen redenen om deze route te doen: Marc om havezaten en kastelen te bekijken, Frits wilde gewoon graag fietsen en Loeki en ik begonnen aan een fietstocht waar we weer 3 jaar vakantieplezier aan wilden hebben.
De tweede dag strandden we in Doesburg, waar de lokale fietsenhandelaar op zaterdag op 4 uur in de middag nog binnen- en buitenbanden vervangt en waar een uitstekend Italiaans restaurant veel beter is dan hun website.
Tot aan Zutphen hadden we alleen storm tegen en af en toe een bui, maar eenmaal in deze stad hebben we noodgedwongen geluncht onder de stadspoort, waar passanten verbijsterd naar onze brander keken.
Hoewel het water net niet boven het gras uitkwam, kampeerden we toch maar niet in Deventer. Wel had ik hier mijn traditionele Koga-panne. Geen cursus bij Marten Gerritsen gevolgd hebbend draaide de bewaker in de Stationsrijwielstalling mijn spaken gewoon allemaal lekker strak, zodat ik mijn achterrem maar losmaakte. Zwabberend bereikten we Terwolde, waar we 's-ochtends wakker werden in een witte rijpwereld. Op de Kamper camping mochten we zelf een droge kampeerplek zoeken. Hierna een van de mooiste delen van de tocht: door de Wieden en Weerribben.
In Ossenzijl besloten we dat we genoeg hadden van tegenwind: we verlieten de route; oostwaarts, via Dwingelo, waar we waarschijnlijk de eerste klanten waren die hun voedsel in de afhaalpizzeria ter plaatse nuttigden (we moesten wel, daar was het warm en droog). Een vriendelijke campingbaas in Orvelte gaf ons een speciaal plaatsje uit de wind. Nabij Coevorden troffen we de fraaiste camping die we hebben geslapen: De Vlindertuin. En vervolgens naar Losser. Geweldig, omdat deze dag de zon scheen en we de middag doorbrachten in Steenfabriek De Werklust. Een aanrader; wat een enthousiaste mensen. En daarna via Enschede weer met de trein naar huis.

Nog even terugkerend naar ons oorspronkelijk doel, de Hanze fietsroute: het deel dat we hebben gereden, geen pontveer over Waal en IJssel missend, langs prachtige oude plaatsen, met geweldige uitzichten, heeft ons zo enthousiast gemaakt dat we enkele maanden later vol verwachting begonnen aan de Grote Trek Oostwaarts. Hopend op betere weersomstandigheden. En omdat het fototoestel bij slecht weer toch in de tas blijft, worden onze herinneringen achteraf steeds mooier.

Fiets- en Wandelbeurs

Goed dat Carnaval in Oeteldonk pas op zondagmorgen begint. Zo konden we toch nog naar de Fiets- en Wandelbeurs. Waar we ons wel vermaakt hebben. De informatie waar we naar op zoek waren bleek of al in ons bezit (te ijverig) of niet aanwezig (ze waren al op de Vakantiebeurs). De lezing die we erg graag hadden bijgewoond bleek vol (GPS, een onderwerp dat héél veel belangstelling heeft). Maar het is aangenaam verpozen te midden van enthousiaste mensen en fraaie fietsen, links en rechts een praatje makend. En met redelijk wat informatie, met name over kortere tochten in de regio, keerden we terug naar ons geel-wit-rode dorp, waar Knillis nog stond te wachten op zijn onthulling.