Het najaar van 2006 was mooi. Dus besloten we nog een paar dagen in mijn geboorteregio te gaan fietsen: West-Brabant. Verstilde weggetjes, kleine plaatsjes als Rucphen, waar in het café iedereen meedenkt waar we op zaterdag kunnen eten, Etten-Leur, met zijn fraai herstijlde centrum, Oudenbosch, waar de basiliek de apotheose is van eermalige centra van katholieke opvoedingsinstellingen en, als trotse afsluiting, Breda, stad in blijvende ontwikkeling.
Het blijft een genoegen in deze streek terug te keren, herinneringen op te halen. Ook als is mijn geboortehuis zodanig verbouwd dat ik het amper meer herken. En wat deert het ook, met dit licht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten