Hanzefietstocht (3) - Westwaarts

2 juli 2007 raakt na onze passage de spoorbrug tussen Nijmegen en Deventer defect. Wij halen onze internationale trein naar Berlijn wel en zetten 's-avonds onze tent op in de buurt van Frankfurt an der Oder. En worden geconfronteerd met een verschijnsel dat ons bijna de hele vakantieperiode zal blijven achtervolgen: wij lijken de enigen die 's-nachts willen slapen.
In tegenstelling tot beweringen van vorig jaar blijkt het tweetalige F/O ons wel een dag te kunnen boeien; de Frankfurters die we spreken zijn allen eigenlijk trots op hun stad en ons inziens niet ten onrechte. Het verschil met Polen is hier nogal groot.
Na Frankfurt trekken we verder langs een snoer van steden die alle boeiend een eigen verhaal vertellen: Brandenburg, met uiterst mooie kerken, de rest bijna jammerlijk van ellende. Tangermünde, waar de tijd stil lijkt te hebben gestaan (maar niet echt, we zagen foto's van voor de Wende ..)en als laatste Oostduitse plaats, Magdeburg dat al sinds 1956 wordt gerestaureerd en waar we een paar dagen blijven hangen, samen met vrienden. Hier wordt het oude havengebied bijna als een industrieel museum herbouwd: aanbevelenswaardig. Ook in het vervolg van de route rijgen de Hanzesteden zich aaneen: in Braunschweig hebben we duidelijk het verval achter ons gelaten, Hildesheim houdt ons een dag vast, Hamelen, waar werkelijk alles om de Rattenvanger is gesitueerd, Lemgo, waar we in de avondzon op een verstild plein van het fraaie marktplein genieten en Paderborn, waar het water uit de hoger gelegen gebieden weer naar de oppervlakte wordt gedwongen. Hierna komt een van de mooiste fietsstukjes van dit deel van de route: de beekdalen van de Alme en de Möhne. Door naar Soest, stad van talloze glas-in-loodramen en uiteindelijk Keulen. Ook hier weer een dag langs de Rijn flaneren. Door naar huis en , traditiegewijze, fietspanne. Het lager van mijn trapas begeeft het tijdens het fietsen langs de Rur. Station Roermond had geen 500 meter verder weg moeten liggen: met de trein naar 's-Hertogenbosch en te voet naar huis.
Het einde van een indrukwekkende route: een mooie fietstocht die de geschiedenis, zowel van de Middeleeuwse Hanzesteden als de restauratie van de voormalige DDR in mijn ogen zeer duidelijk tot leven brengt; deze sfeer wil ik ook in deze stukjes aangeven. Er zijn al veel uitgebreide routebeschrijvingen en -ervaringen van de Hanzeroute, ieder met zijn persoonlijk indrukken. Wij hebben drie jaar genoten van een tocht die volledig aan onze verwachtingen voldeed.