Pinksteren brachten we door op
Tiengemeten, een Zuid-Hollands eiland dat zojuist was teruggeven aan de natuur, vanzelfsprekend niet zonder deze natuur een handje en vele machines te helpen. De boeren zijn verplaatst, dijken doorgestoken en men heeft het water over de voormalige akkers laten lopen. Indrukwekkend.
Omdat we weinig tijd hadden besloten we te fietsen vanuit Breda. Prima idee, met uitzondering van de kapotte trapper: de centrale fietsenmaker in Ons Dorp maakte, niet voor het eerst, een stompzinnige fout: na herstel van mijn trapas bleek de cranck niet voldoende vastgezet, waardoor we in Zevenbergen nog een rijwielhersteller op zaterdag moesten vragen de omissie van zijn collega te herstellen.De kapotgedraaide trapas werd later door de LFB overigens niet vergoed, hetgeen mijn laatste bezoek aan deze leverancier was. Sinsdien zijn mijn fietsvakanties een stuk aangenamer.
De rest van de tocht was aangenaam. We passeerden Willemstad, waar we juist het huwelijk van Frans Bauer gemist bleken te hebben, befietsten de Haringvlietbrug en gemoedelijk peddelden we naar het pontveer in Nieuwendijk. Op de camping bleek het aangenaam verpozen te zijn onder de appelbomen en de volgende dagen vormden het eiland zelf, Beyerland en de Hoekse Waard een aangename wandel- en fietsomgeving. Hier moeten we nog maar eens terugkeren.
Omdat we weinig tijd hadden besloten we te fietsen vanuit Breda. Prima idee, met uitzondering van de kapotte trapper: de centrale fietsenmaker in Ons Dorp maakte, niet voor het eerst, een stompzinnige fout: na herstel van mijn trapas bleek de cranck niet voldoende vastgezet, waardoor we in Zevenbergen nog een rijwielhersteller op zaterdag moesten vragen de omissie van zijn collega te herstellen.De kapotgedraaide trapas werd later door de LFB overigens niet vergoed, hetgeen mijn laatste bezoek aan deze leverancier was. Sinsdien zijn mijn fietsvakanties een stuk aangenamer. 
De rest van de tocht was aangenaam. We passeerden Willemstad, waar we juist het huwelijk van Frans Bauer gemist bleken te hebben, befietsten de Haringvlietbrug en gemoedelijk peddelden we naar het pontveer in Nieuwendijk. Op de camping bleek het aangenaam verpozen te zijn onder de appelbomen en de volgende dagen vormden het eiland zelf, Beyerland en de Hoekse Waard een aangename wandel- en fietsomgeving. Hier moeten we nog maar eens terugkeren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten