Van koolzaad naar heide (V) - Fietsen langs de Oostzee

Van Mei tot en met Augustus fietsten we min of meer langs de Oostzee. Voor ons de eerste keer dat we zo lang weg waren

Deel 5: Van Göteborg naar huis

 

Naar deel I - Van Berlijn naar Klaipeda
Naar deel II - Van Litauen naar Sint Petersburg
Naar deel III - Sint Petersburg en Finland

Naar deel IV - Zweden

   

Dit verslag is anders dan de voorafgaande delen. Mijn dagboekje is verloren gegaan, weshalve de tekst is gebaseerd op de opgeslagen bestanden van mijn GPS, foto's (maar het weer was niet zo best, dus de camera bleef nogal eens in zijn jas) en mijn herinneringen. Zo beschik ik bijvoorbeeld niet meer over de prijzen van de campings en is het aantal details dat ik uit mijn geheugen kan putten toch minder dan ik uit mijn dagboekje kon halen. En dan heeft Google streetview ook nog eens geen beelden van Duitsland. Excuus voor de lacunes, maar dit is het wel ongeveer.

vrijdag 14 augustus / 100 - 11
Frederikshavn / Nordstrand

We hoeven ons vandaag niet te haasten. De ferry vaart pas om 16.00 uur, de zon schijnt en we breken de tent zonder enige haast op. Op ons gemak fietsen we naar het havengebied en bezichtigen een paar straatjes waar we nog niet zijn geweest. Hierna lezen we een paar uur op luie bankjes. Een vissalade uit de verse-vis-hal is onze middagmaaltijd. Bij de oprit naar de veerboot is niet voor iedereen duidelijk is dat in Göteborg twee richtingen op kunt varen en dat de boot naar Kiel echt ergens anders vertrekt; lastig als je in een file staat. Het boarden voor fietsers is hier prima geregeld: er is een apart opstelvak voor ons en we mogen als eersten aan boord. En in Denemarken ook weer als eersten van boord na een rustige overtocht. Als we aankomen is het half acht, maar de kampeerplaats is niet ver van de aankomsthaven verwijderd. Het winkeltje gaat speciaal voor ons nog even open en ik kan alles afrekenen met mijn creditcard; we zijn nog geen geldautomaat tegengekomen en beschikken nog niet over Deense kronen. De camping is bijna leeg maar uitstekende voorzieningen en de meest luxueuze campingkeuken van de hele vakantie. Na de avondboterham nog even naar het verlaten strand, een praatje met onze Belgische buurman die speciaal is overgekomen om in Lapland het Noorderlicht te zien en een stille nacht valt over ons.

zaterdag 15 augustus / 65,5 - 16
Løkken /Løkken By camping

Vandaag steken we dwars door Denemarken, wat hier overigens niet zo moeilijk is. Maar niet na eerst de lokale munteenheid uit de muur te hebben gehaald zodat we brood en beleg kunnen kopen.

Direct na Fredrikshavn een steile klim, de laatste van deze vakantie. Eenmaal boven hebben we een werkelijk fantastisch uitzicht over de Deense noordkust waar we uitgebreid van genieten. We passeren kleine dorpjes als Tars en Vra via rustige wegen. Het valt ons op dat percentage Volvo's is hier aanmerkelijk lager is dan in Zweden ... Tegen het einde van de middag wordt de hemel donker en na ons bezoek aan het middeleeuwse klooster Boerglum begint het te regenen. We stoppen daarom tijdig in Løkken.

Hier blijkt de camping grotendeels onder water te staan maar gelukkig ligt het tentenweitje iets hoger. Wassen en toiletbezoek doen we per fiets, de enige manier om daar droogvoets te komen. We zien het niet zitten om in deze natte kledder zelf te koken en gaan op zoek naar een eetgelegenheid. Wat nog niet meevalt, het toeristenseizoen is hier bijna voorbij maar we slagen bij een gelegenheid waar ook eigen bier wordt gebrouwen. Weer terug bij de tent houdt de regen de hele nacht aan.

zondag 16 augustus / 63.8 - 16.1

Thorup / Klim strand camping

In de ochtend nog immer niet droog, het water op de camping komt nog hoger. Als we weg rijden heeft Loeki weer een lekke band die we gelukkig onder een afdakje op de camping kunnen vervangen. We nemen ons voor zo snel mogelijk een nieuwe buitenband te vinden. Het eerste deel van de route leidt ons over een fietspad langs een vrij drukke weg maar na Farup duiken we het binnenland in: een prachtige rit. Bloeide de heide al in Zweden, hier is de hele kustlijn paars. In combinatie met een bodem bestaande uit grotere en kleine bultjes werkelijk fantastisch, ook omdat de regen eindelijk stopt. In Tranum Klitplantage bestijgen we een heuveltje, het hoogste punt in de omgeving, waardoor we kilometers over de heide kunnen kijken. Over kleine weggetjes, meestal half verhard met meer of minder grove breuksteen, al dan niet vastgereden rijden we verder en verbazen ons erover dat het hier blijkbaar is toegestaan overal in het duingebied vakantiewoningen neer te zetten. Lunch bij een paalkampeerplaats; naast de open slaaphutjes staan twee bankjes waar we gebruik van maken. Later komen we langs Slettestrand waar de vissersscheepjes op het strand zijn getrokken.

We zien wel hoe deze op land worden getrokken, er staat een huisje met een sleepkabel, maar het weer te water brengen wordt ons niet gans duidelijk.Hierna wordt het zwaarder fietsen. De bebouwing in de hier hogere duinen wordt dichter en dat betekent dat ook de wegen een dikkere, vaak verse laag steenslag hebben. Maar ook hier maakt het landschap dat alles goed. Het is al wat later als we aankomen op Klim strand camping bij Thorup strand. We hebben onderweg erg vaak gepauzeerd om te genieten van de omgeving waar we doorheen fietsen. De camping heeft een winkel en restaurant, maar beide blijken gesloten als we daar om half zes gebruik van willen maken. Als we ons daarover verwonderen doen we dat samen met onze buren. Bij navraag blijkt er een restaurant enkele kilometers verderop te zijn dat vandaag open is. En zo worden we door onze buren per auto naar Klim Bjerg gevoerd waar we genoeglijk samen de avondmaaltijd nuttigen. Na afloop nog even naar het strand en dan valt de avond. 
 

maandag 17 augustus / 81.5 - 16.1

Klitmøller / Nystrup camping

Bij de receptie van de camping leer ik dat er een fietsenmaker is op zo'n 10 kilometer vanaf de camping. Helaas de verkeerde kant op maar de vijf lekke banden roepen om een nieuwe buitenband. Met heftige tegenwind, die we overigens de rest van onze vakantie niet meer kwijt zullen raken, beginnen we aan onze trip. Eenmaal bij de fietsenmaker blijkt dat 26" banden toch minder eenvoudig verkrijgbaar zijn dan ik immer dacht, zeker als we ook nog een 50 mm versie willen. Samen zoeken we zijn hele voorraad door en uiteindelijk vind ik iets bruikbaars. Daarna weer terug naar onze oorspronkelijke route. Als we van de doorgaande weg af zijn ontrolt zich een hele mooie weg langs de kust: duinen, heide, graslanden en dat alles onder een heldere hemel. We zijn bijna alleen, alleen op Bulbjerg zijn we met een groter gezelschap. Terecht, want dit is een hoogopgaand duin, met een mijlenver uitzicht over een blauwe zee vol witte schuimkoppen en het golvend achterland, waar ook nog eens prettige lunchplekken op windluwe plaatsjes zijn aangelegd.

Het is saai om te beschrijven, maar het landschap, een min of meer begroeid duinlandschap, blijft erg mooi.
Eenmaal aangekomen op de camping kunnen we eerst zelf een plaatsje zoeken en ons daarna aanmelden. Omdat we maar 1 nacht willen blijven zetten we ons in de nabijheid van de voorzieningen langs een pad. Het merendeel van de plaatsen ligt natuurlijk beschut met heggen, bomen en struiken. Overigens is ook hier de bodem niet overal droog. De regen van de afgelopen tijden hebben Scandinavië dit jaar hier en daar wel in een modderachtige brei veranderd. 
 

dinsdag 18 augustus/ 71.1 - 15.2

Thyborøn / Thyborøn camping

En weer gaat onze tocht door natuurgebieden. Noord Denemarken is aangenaam en prachtig fietsen. Al snel passeren we een groep militairen die in volle bepakking in alle openbaarheid in de duinen langs de weg oefenen in aanvallen en terugtrekken. Zo leer ik nog eens wat. In Vorupør liggen de boten en bootjes weer op het strand, een echte Mesdag-ervaring. Het landschap neemt haast kraterachtige vormen aan in een wat bultig landschap vol helmgras en heide. Bij de kerk in Stenbjerg lunchen we uit de wind in de zon op een bankje met uitzicht op een voormalig trafo-huisje waarin nu VVV-folders worden aangeboden. Aangenomen dat je de klemmende deur open krijgt. Bij Krik kiezen we na de afdaling voor de verkeerde richting. Mijn GPS geeft hier de keuze uit twee mogelijkheden maar onze keuze zou ons om een grote inham heen laten rijden. Wat jammer zou zijn, we hebben ons oog laten vallen op een overtocht per veerboot. Als we terugrijden krijgt Loeki voor de zesde maal een lekke band. Tijd om onze nieuwe buitenband te monteren. Volgend jaar in geen geval meer met een twijfelachtige band op de fiets, ik heb mijn lesje wel geleerd. Al word ik zo wel kampioen snel bandwisselen.
De rit naar het veer bij Thyborøn leidt over een 10 kilometer lange dijk met links en rechts water en we waaien met de tegenwind bijna het water in terwijl de tegenliggers ons voorbijscheuren .

We zijn blij even te kunnen uithijgen als we bij de pont moeten wachten en waar we besluiten niet verder dan de eerstvolgende camping te fietsen. Dat is dan wel een wat kale plek zonder bomen met als enige beschutting tegen de wind een hekwerk waar we onze tent zo strak mogelijk tegen aan plaatsen. Maar wel met een overdekte picknicktafel voor ons avondeten.

woensdag 19 augustus / 46 - 14.2
Thorsminde / Thorsminde camping

Voor vertrek bekijken we eerst de modern vorm gegeven kerk van Thyborøn. De meningen over al dan niet mooi in ons team zijn verdeeld.

Na het uitrijden van het wel heel open plaatsje komen we op een smal fietspad op een landtong. Lang rechtdoor, een duinrand zorgt dat we de zee niet zien en de bulderende tegenwind dat we die niet horen. Bij Brunbjerg klimmen we een beetje wat ons de gelegenheid geeft in een bocht in de weg, op een bankje achter een stuk vangrail, koffie te drinken met een mooi uitzicht op het Ferrong Sø. Verderop passeren we het hoogste punt van de dag, de Bovbjeg vuurtoren even voorbij Ferris. Hier is het redelijk druk. Best voorstelbaar, de steilkust is indrukwekkend.

Na Fjaltring dalen we af en rijden over een fietspad langs de doorgaande weg naar Thorsminde. Er valt hier niets te kiezen: er is maar een weg over de smalle landtong langs het Nissum fjord. We stoppen hier vroeg in de middag: tijd voor de was en de camping beschikt over prima machines. Als we daarmee klaar zijn lopen we het dorp in; niet indrukwekkend maar het beschikt wel over een anker-museum. Er blijken nogal wat verschillende types te zijn, er liggen er tientallen.

In de haven eten we vis en weer terug bij de tent blikken we terug op een prima dag

 donderdag 20 augustus / 71.7 - 14.4
Bjerregaard / Bjerregaard camping

Na eerst een stukje naast een doorgaande weg te hebben gefietst komen we terug in een duinlandschap met kleine weggetjes; mooi en rustig. We weten niet of dat komt omdat we laat in het seizoen zijn maar prettig is het in ieder geval wel.

Hier en daar passeren we bebouwing maar druk is het nergens. Het laatste deel van de route voert ons over de landtong tussen de Noordzee en het Rinkkøbing fjord. Bij Hvide Sande bekijken we het havengebied rond de doorgang van zee naar fjord. De meeste activiteiten hier zijn gelieerd aan de visserij; niet verwonderlijk, wat zou je hier anders moeten doen. In Bjerregaard stoppen we, de vermoeidheid slaat toe na weer een dag tegenwind op paden waar het zwaar fietsen is door steenslag, de volgende camping is niet echt nabij en het bord van de camping en de bijbehorende winkel lokt als we even de voortgang van de route bekijken. We krijgen een prima plaats, met vrij uitzicht over het fjord en twee paarden en 's avonds wordende hoge masten met telefoonantennes getooid met talloze spreeuwen. Enige associaties met Hitchcock's "Birds" blijven niet uit.

 vrijdag 21 augustus / 70 - 14.2
Rindby / Feldberg familie camping

 De natuurparken blijven zich aaneenrijgen en het paars van de heide blijft ons omringen. We blijven de natuur hier bewonderen. Onderweg passeren we Filsø, een meer dat tussen 1852 en 1940 volledig werd drooggelegd maar nu weer grotendeels is herschapen in een watervlakte: ruim 900 hectare nieuw natuurgebied!
We willen een paar dagen doorbrengen op Fanø, een Deens waddeneiland en moeten daarvoor naar het veer bij Esbjerg. Kilometers te voren begint de bebouwing met aan de buitenrand dure en soms ook mooie
(vakantie)woningen.Bij het binnenrijden van de stad passeren we vier grote witte mannen:"Man meets the sea", opgericht bij de viering van het 100-jarig bestaan van Esbjerg.
De fietsroute naar het veer is lastig omdat wat wegen zijn opgebroken maar mijn GPS brengt ons toch langs en door opengegraven paden bij de loketten. Kaartjes zijn hier automatisch retourtickets, fietsen zijn gratis en elke 20 minuten is er een oversteek; uitstekend geregeld dus. Eenmaal aan de overzijde besluiten we eerst wat te drinken op een terras met uitzicht op Esbjerg.

Direct voor ons ligt een zandplaat met een groot aantal zeehonden en we blijven net zolang zitten tot het opkomend tij de dieren verdrijft. Dan plaatsen we onze tent op de eerste camping die we tegenkomen, koken uit de wind en in de zon ons avondmaal en maken plannen voor morgen.

zaterdag 22 augustus / 40.2 - 15.9
Rindby / Feldberg familie camping

Vandaag verkennen we het eiland. Maar eerst even in het dorp op zoek naar een waterpomptang om de afgebroken bout in een voordrager te kunnen verwijderen. De zwaar getatoueerde fietsenmaker laat me eerst al zijn gereedschap zien, zegt dat ik overal af moet blijven omdat het duur spul is en stuurt zijn hulpje weg om ergens een oude versleten tang te voorschijn te halen. Maar de bout komt los.

Als we daarna door het dorp fietsen worden we er door duitse toeristen doordringend van op de hoogte gesteld dat dit op zaterdag niet is toegestaan. Ter compensatie brengen we een bezoek aan de de dorpskerk met een enorm aantal scheepjes: de meeste van heel Denemarken. Daarna door naar het strand, we hoorden dat dat wel bijzonder zou zijn. En dat klopt:de zandvlakte is groot en keihard.

Auto's en campers parkeren hier direct aan zee en grote vliegers hangen erboven met als toppunt een walvis bijna op ware grootte (nou ja, een walvisje, maar toch). Een uitstekende gelegenheid om eens lekker over het strand te jakkeren, zeker als we even rugwind hebben.

Als we zijn uitgespeeld fietsen we naar de uiterste zuidpunt van het eiland. Helaas, de beloofde zeehonden laten zich hier niet zien maar we genieten wel van het landschap en benijden de bewoners van de vakantiehuisjes die hier als graankorrels  in het duinlandschap zijn uitgezaaid. Terug op de camping een rustig bier in de zon en uit de wind, intussen alvast inpakkend wat we niet meer nodig hebben. Morgen gaan we verder.

zondag 23 augustus / 44.3 - 13.2

Ribe / Ribe camping

We verlaten Fanø. Bij de aanlegsteiger van het veer fotograferen we nog de twee hondjes op een zuil. Ze staan bij talloze huizen voor het raam en hebben een historische betekenis: ze keken in een zeeliedengezin naar binnen als de man thuis was en naar buiten als hij op zee was.

Eenmaal op het vasteland is het landschap definitief anders: de natuurparken hebben plaats gemaakt voor landbouwgebieden en zo verdwijnen ook de mooie fietspaden. Maar we gaan richting Ribe, volgens zeggen een van de mooiste oude Deense steden. We zetten rond het middaguur de tent op op de grote camping en fietsen naar de stad. Ribe is inderdaad mooi en oud, met een oud stratenpatroon en bijpassende oude bebouwing. We halen bij de VVV een stadswandelplan op en worden zo wegwijs gemaakt in de stedelijke historie.

Voldaan nemen we na enkele uren plaats op een terras aan de oude haven met uitzicht op een terrein waarop juist ringsteekwedstrijden zijn gehouden. We raken in gesprek met inwoners van een naburig dorp en na een uitgebreid verslag van onze vakantie verwijzen ze ons naar een Chinees restaurant. Als de zon op onze tafel plaats maakt voor kille schaduwen verhuizen wij daar heen. Het blijkt een all you can eat in een combinatie van Chinese, Italiaanse en min of meer klassieke keuken. We laten ons een en ander smaken en rollen later naar de tent. De avondtemperatuur is niet echt aangenaam, maar met een goed boek is het in een warme slaapzak prima uit te houden.

maandag 24 augustus / 82.4 - 14.3

Dagebüll / Camping Moin moin

 Voor we de camping verlaten werpen we nog een blik op de nieuwste campingverworvenheid: een grote, mechanisch aangedreven cirkel waarop een caravan kan worden geplaatst om indien gewenst altijd in de zon te kunnen blijven zitten. Of misschien je rug naar je buurman te keren.

Vandaag een niet erg spannende tocht: immer rechtdoor in een open landschap met ergens rechts een zeedijk en een straffe wind tegen. Met als enige uitzondering hier en daar een kerkje. In Ballum staat hierbij een gedenksteen voor gevallenen uit de oorlog van  '14-'18: 30 veelal jonge mannen met maar enkele familienamen. Het passeren van de grens met Duitsland is alleen zichtbaar op mijn GPS.

Tegen de tijd dat we onze voorgenomen camping naderen zijn we blij dat de dag bijna om is. Dagebüll is een typisch toeristenplaatsje: bijna alle woonruimte is te huur of verhuurd, er is een winkeltje dat voorziet in brood, bier, chips en souvenirs en verder een ruim horeca-aanbod, alles zonder enige sier of opsmuk. Saai dus. Het restaurant van de camping, ook hier is het water her en der tussen het gras aan het blinken, blijkt beter dan het sanitair en als we 's avonds op een terras op de dijk willen uitkijken over was en veerboten naar Wyk en Wittdün begint het te regenen. Lastig, vooral omdat de ritsen van onze tent nu definitief de strijd hebben opgegeven en onze "deur" niet meer dicht kan.

dinsdag 25 augustus / 65 - 12.6

Tönning /  Comfort Camp Eider

Verder door het vlakke land. We kiezen ervoor niet de fietsroute te volgen maar iets verder door het binnenland te rijden. Zo vermijden we de hele dag tegen de voet van een dijk te moeten aankijken: we nemen de kortste weg. De combinatie van een voortdurende forse tegenwind en het lege landschap is niet de meest inspirerende factor om een lekker fietstripje te maken; ons tempo zakt dan ook aanzienlijk. 

De wind is in ieder geval wel gunstig voor windmolens: deze regio is één groot windmolenbos. Vele tientallen windmolens staan om ons heen en overal worden nieuwe molens gebouwd.

Aangekomen in Tönning vinden we dat we lang genoeg op het zadel hebben gezeten en gaan we op zoek naar de camping. De tentenplaatsen liggen op deze donkere dag wat somber achter heggen en onder grote bomen maar wel lekker in de luwte. En de voorzieningen zijn prima, inclusief overdekte picknickplek met eigen stroomvoorziening.

Tönning is een oude havenstad met een aardig marktplein, enkele oude straatjes, een park met kasteel, de Laurentiuskerk heeft een mooi beschilderd plafond en in de haven liggen wat kleine zeilscheepjes.

Helaas kan de boekhandel ter plaatse geen kaart van Noord Duitsland leveren dus blijven we nog even afhankelijk van mijn elektronische kaart: prima, maar niet echt geschikt voor een overzicht en/of alternatieven, maar de vis in het restaurant is lekker, het bier goed en binnen is het lekker warm.

woensdag 26 augustus / 81.8 - 13.4
Brunsbüttel / Campingplatz Am Elbdeich

Vandaag fietsen we voornamelijk heel dicht langs de Waddenzee, grotendeels zelfs buitendijks. Jammer dat de zon niet schijnt, het waddengrijs is nu wel erg grijs. De enige kleurrijke afwisseling is Büsum waar lange rijen strandstoelen op het gras van de dijk zijn neergezet. Alle leeg, niet zo'n beste dag voor de verhuurders. Aan het einde van de middag belanden we in Brunsbüttel. Hier staan we aanvankelijk met twee tenten; twee maal een Hilleberg Nammaj 3. Het verschil is dat onze oude getrouwe tent grijs verkleurd is in de loop der jaren en die van de buren vers groen oogt. Jong tentdoekvel blijkt ook strakker. We staan hier onder aan de Elbedijk aan de rand van een klein dorp. Gelukkig wel voorzien van winkel en pinautomaat.

Vanaf het terras boven op de dijk kijken we hoe schapen de informatieborden gebruiken om eens lekker langs te schuren. En we informeren ons over de Elbefähre. Die vertrekt sinds kort hier waardoor we morgen niet naar het veer bij Glückstadt hoeven te fietsen, wat ons toch minstens 30 kilometer fietsen bespaart.

 donderdag 27 augustus / 69.7 - 21.5

Wremen / Campingplatz "Am Wremer Tief"

Na het halen van brood en koeken passeren we een aardige kerk in het centrum van Brunsbüttel. Als we daar binnenlopen blijkt een orgelbouwer aan het werk: het orgel wordt geheel gerenoveerd en de man neemt uitgebreid de tijd voor een toelichting. Daarna door naar het veer. De dienstverlening is nog zo nieuw dat het even duurt voor de cassière heeft uitgevonden dat onze fietsen gratis worden overgezet. De overtocht over de Elbe is aardig en in de aankomstplaats, Cuxhafen verwonderen we ons erover dat  het trieste weer toch niet alle toeristen uit een badplaats kan verjagen. Al blijven ook hier de strandstoelen leeg. De promenades en fietspaden zijn redelijk bevolkt, bij een visstalletje leer ik het verschil in  Duitse terminologie voor garnaal, kreeft en krab.

Verder fietsend, weer deels buitendijks, tussen schapen en hekken doorlaverend vinden we Wremen ver genoeg. Het begint weer te regenen en we zijn niet zo ver meer van het veer in Bremen. Gelukig, wanrt door de stormachtige wind komt de regen horizontaal over het land, zo erg dat de regendruppels zeer doen en we genoodzaakt zijn ons in de luwte van boerderijen en bomen stil te zetten. Vanwege de wind kiezen we voor de luwte van de binnendijkse camping en zetten de aanwezige tafel en stoeltjes onder de tarp. Comfortabel droog, maar koud Daarom lopen we naar het dorp. We zijn nog wat vroeg en kijken eerst wat rond alvorens bij het Möwenstübchen lekker warm aan tafel te gaan. Waar we de avondschemer dan over het midden in het dorp gelegen akkerbouwland zien vallen.

vrijdag 28 augustus / 66.9 - 14.5

Dangast / Campingplatz Rennweide 

Het is nog grauw en kil als we de tent inpakken, brood en koeken voor onderweg kopen en richting Bremen fietsen. Kort na de camping fietsen we langs de Ochsenturm: het restant van een kerk waar eertijds twee ossen bij de inventaris hoorden. Al snel belanden we op de uitgebreide industieterreinen en zoeken we hier onze weg naar het veer. Eenmaal aangekomen hebben we nog even tijd om onze koeken en koffie te nuttigen alvorens naar de overkant te varen. Daar is het landschap even aantrekkelijker dan tevoren: kleinere weggetjes door een agrarisch landschap, bovendien beter uitgelicht omdat de zon even doorbreekt. De vertrektijden naar het veer bij Wilhelmshaven komen voor ons niet gunstig uit en daarom gaan we zuidelijk, onder aan de voet van de dijk langs de Jade. In Dangast wordt ons een plaatsje aangewezen naast caravans waarin jonge mensen 's avonds nogal problemen hebben de tafel om te bouwen tot bed. Dat kost een aanzienlijk deel van hun nachtrust. Een prima camping al vragen we ons af waar al die kampeerders het water in willen: de kust loopt heel langzaam af en bij laag water geeft dat modder voor zover we kijken kunnen. 

zaterdag 29 augustus / 72.9 - 15.4

Weener / Campingplatz Weener

Gezien de weersverwachtingen, de wind neemt niet af, de zon gaat niet schijnen en warm zal het niet worden, besluiten we niet langer de kustroute te volgen. Is dat omdat thuis trekt of omdat het landschap minder verrassend is? Ik weet het niet, we aarzelen lang wat we zullen doen: naar Groningen fietsen of verder zuidelijk, richting Enschede. We besluiten min of meer de kortste weg naar Groningen te nemen en daar ons vervolgtraject te bezien. Hetgeen betekent dat we over weinig spannende regionale wegen westwaarts fietsen. Onderweg weinig bijzonderheden: de moderne glas-in-lood ramen van de Friedenskirche in Ockenhausen, een laatste worst in Leer (in Duitsland willen we altijd zowel Brat-, Curry- als Bockwurst gegeten hebben) en de mooie laatste kilometers langs de Ems. Dan is Weener voldoende ver weg, Groningen is voor ons niet meer haalbaar vandaag en het lijkt een prima locatie om bij een glas bier de vakantie nog eens door te nemen.

zondag 30 augustus / 73.6 - 15.6

Groningen / Camping Internationaal 

We haasten ons niet, maar om 10 uur passeren we de Nederlandse grens, iets later Blauwstad (wat brengt iemand ertoe hierheen te gaan) en om 2 uur staat de tent op een camping die 44 nationaliteiten te gast heeft. Voornamelijk werknemers in de scheepsbouwindustrie begrijpen we. Onze gastvrouw verwijst ons naar wat hogere plekjes op het tentenveld. De bodem is hier en daar wat drassig. Als ons kampement is ingericht fietsen we naar de stad Groningen waar we de rest van de dag doorbrengen. Bij het eten heb ik nog een aanvaring met een Engelse vader die met een aantal gasten buiten aan het eten is. Zijn kinderen rennen voortdurend langs onze tafel naar binnen en buiten. Als ik daar opmerkingen over maak valt dat niet in goede aarde en word ik uitgemaakt voor alles behalve een kindervriend. Gelukkig blijven hij en zijn gezelschap wel zitten ... 

We willen een paar dagen op de camping blijven om dinsdag naar het Gronings museum te gaan. Dat is ons tot nu toe niet gelukt, er komt altijd iets tussen. Dat houdt in dat we woensdag de trein naar huis zullen nemen, mooi op tijd om gevolg te kunnen geven aan de uitnodiging voor een feest zaterdag.

maandag 31 augustus / 205 - 107.8

Thuis

Gisteravond is het gaan stortregenen en het is blijven regen tot vanmorgen. Met als gevolg dat het water hier voor onze tent bijna boven de grassprieten uitkomt, onze tent drijft op dat water. Daar is geen lol meer aan. We moeten heel voorzichtig in de voortent proberen niet al dat water op ons grondzeil te krijgen en ik probeer daarom de randen van het grondzeil omhoog te zetten. We pakken de hele handel in, gelukkig wordt het langzamerhand droog en fietsen naar de trein. We zijn nog in augustus thuis. Om toch nog een vakantiefietsgevoel over te houden stappen we in Oss uit en fietsen de laatste kilometers naar 's-Hertogenbosch. Als we uit de trein komen is het buiten warm, erg warm, warmer dan we het in de hele vakantie hebben meegemaakt en eenmaal thuis is het een merkwaardig gevoel om na bijna vier maanden ons eigen stenen, niet verplaatsbare huis weer om ons heen te voelen. 
Terugkijken op uitsluitend de laatste veertien dagen zijn onze gevoelens gemengd: het eerste deel, het Noorden van Denemarken is wonderschoon. Het nogal eentonige landschap in Noord Duitsland, in combinatie met de heftige wind tegen die met ons meedraaide op het moment dat wij ons naar het Westen hebben gewend vormde wel een anticlimax met het voorafgaande deel van onze lange vakantie. En wat voor een deel:  het gele koolzaad en de lucht van seringen de eerste maand, de bloeiende weilanden en lupines later en de heide in de laatste periode, de steden, de dorpen, de tientallen kerken en kerkjes die we bekeken en de ontmoetingen onderweg: een fantastische vakantie. Volgend jaar gaan we weer maanden fietsen.

Naar deel I - Van Berlijn naar Klaipeda
Naar deel II - Van Litauen naar Sint Petersburg
Naar deel III - Sint Petersburg en Finland

Naar deel IV - Zweden