De Rode Jasjes in hun Rondje Nederland (I)
Het voorjaar is weer begonnen, De Rode Jasjes maken hun traditionele voorjaarsrit. En we zijn ambitieus: Rondje Nederland, maar dan wel in 2 jaar...
We vertrekken uit 's-Hertogenbosch, vanaf het station, om zo ons team volledig te krijgen. Het eerste einddoel is Essen, waar we bij familie terecht kunnen. Routering is dit jaar geen probleem: we hebben de beschreven route en de bijbehorende GPS-track.
Traditioneel is onze stop bij De Rustende Jager; welke passant zou daar niet stoppen; koffie in de zon. Over bekende paadjes fietsen we richting België en het wordt een mooie dagtocht.

Op het einde moeten we even improviseren omdat we ons eerste fotopunt voor het te verkrijgen rondediploma niet kunnen vinden, maar daar zijn we intussen meesters in. In Essen zetten we onze tentjes op, krijgen we een grote schaal spaghetti voorgezet en kunnen ons de rest van de avond laven aan aangename bieren.
De volgende ochtend blijkt het te regenen, maar krijgen we binnen een uitgebreid ontbijt aangeboden. We worden uitgezwaaid en we beginnen aan ons volgend traject: we fietsen over dijkjes, langs boomgaarden, zigzaggend door het open landschap.

Koffie met appeltaart (we vormen van oudsher een appeltaartgroep) in het fietscafé in Woensdrecht, lunch in de open lucht in Hansweert, waar we eerst nog wat naar wat al dan niet gezonken schepen in de Westerschelde kijken en we eindigen op de wat sombere camping in Middelburg. De avond brengen we door in een verder leeg café, waar de muziek uitstekend is en de Chouffe vloeit zodat we vrolijk het spoor naar de camping terug fietsen.

Als het de hele nacht door ook nog regent betekent dat dat we pas rond koffietijd vertrekken. Gelukkig hebben we de forse wind voornamelijk in de rug en snel zijn we in Veere, waar we een kleine stadswandeling maken en waar ook blijkt dat er de afgelopen 50 jaar in feite weinig is veranderd. De zon breekt door en we gaan door naar Hellevoetsluis voor Hier vinden we tegen de avond vinden we onze camping (De Quack)en slaan we onze tentjes weer op.
We vertrekken in de stromende regen en gaan via Rozenburg met het pontveer naar Maassluis. Hier koffie zonder taart. Via binnenweggetjes langs de Nieuwe Waterweg naar Hoek van Holland. We speuren ons een weg door Den Haag en Scheveningen en duiken de duinen in. Weer een mooie tocht dus. Rond 18 uur arriveren we op Camping Ruigenhoek.

Aanbevelenswaardig, zeker met de nachtegaal die zich vaak laat horen. In het aanpalende dorp eten we bij een "italiaan" waar we iets anders krijgen dan we bestelden, maar och .. Prima geslapen.
De volgende dag ontbijt in de zon. De tocht van vandaag is schitterend mooi: een prachtige duinroute en afwisselend landschap: open, dicht, grote grazers, vogels. Lunch de open lucht nabij Beverwijk. Het pontje bij IJmuiden roept herinneringen op aan de overtocht naar Newcastle en uiteindelijk landen we op een kleine camping bij Petten, waar we een onbelemmerd zicht op bloeiende bloembollenvelden hebben. Visdiner bij Mortizaanzee.nl, nog een avondblik op zee en om 22 uur slapen we.
Als bij onze Poolse buren de gordijnen nog gesloten zijn, zijn wij weer op weg. Onze laatste, zonnige, dag in Noord Holland. Nog een stukje duinweg, langs het ECN, koffie in de Wieringerwerf in de jachthaven. Hoewel we veel negatief commentaar hebben gehoord zijn wij wel gecharmeerd van deze polder: licht, ruimte, rustige wegen en wind mee. 

De wind werkt ook niet in ons nadeel op de Afsluitdijk. Het barst er van de vliegen, zo erg dat wij denken dat er in de verte een brand is waarvan wij de wolken kunnen zien. Ze concentreren zich tegen het dijklichaam. Ze zijn alleen te vermijden door uiterst rechts op het fietspad te rijden en zo worden we een colonne. Bij het monument nog even naar Lely kijken. De tentharingen gaan de grond in op een fraaie camping in een bloeiende boomgaard in Pingjum met veel laag overkomende grutto's en we eten bij De Stenen Man in Zurich, een naam die we vandaag al eerder tegenkwamen voor een dijkbouwer.

Op onze laatste volledige vakantiedag slapen we uit en bezoeken Harlingen, waar we in de haven koffiedrinken, en Franeker, onze lunchplaats.  Allebei platen die het bezoek zeker waard zijn. Het weer zit mee en we genieten volop. Nog snel de locatie zoeken voor onze laatste fotoshoot voor ons rondediploma en terug naar de camping. Onze GPS-kaart ziet een wandelpad aan voor een fietspad,  met als gevolg dat we maanden later nog steeds schapenstront aan onze banden hebben hangen.


Voor de thuisreis is de wind gedraaid . Met wederom de wind in de rug fietsen we naar Leeuwarden, vanwaar de Nederlandse Spoorwegen ons gezwind weer huiswaarts voeren.

We hebben lang geaarzeld alvorens te beginnen aan de Ronde van Nederland. Volkomen onterecht, zo bleek: de route varieert van mooi tot zeer mooi. We kwamen inderdaad op plaatsen die we al kenden, maar veel stukken verrasten ons. Het deel langs de Noordzeekust is schitterend, zeker ook omdat  we buiten het drukke seizoen fietsten en daardoor de grote zomerdrukte afwezig was, maar ook bijvoorbeeld de Kop van Noord Holland viel ons alleszins mee. Al met al redenen om volgend jaar in het voorjaar de Ronde te voltooien. We kijken er al naar uit.