2016 - Ierland (via Frankrijk en Engeland)
In 2008 waren we al eens in Noord Ierland. Nu willen we de rest van het eiland zien.
Omdat we ook delen van Frankrijk willen bekijken beginnen we thuis en fietsen eerst naar Bretagne. En vanzelfsprekend komen we ook weer fietsend thuis.
Deel 2: In Ierland
In Ierland fietsen we vanuit Cork tot aan Sligo over de Wild Atlantic Way en buigen daarna af naar Dublin. Jammer dat we in dit fantastische landschap fietsen in een periode dat zelfs de Ieren klagen over de overvloedige regenval
(naar deel 1: Naar Frankrijk naar Ierland)
Zaterdag 18 juni 32.36 / 11.7 € 15 Cork
Omdat de oversteek 14 uur duurt en we pas om half tien zullen aanmeren hebben we na een rustige nacht voldoende tijd voor een Full English Breakfast. We zijn blij als we naar onze fietsen mogen afdalen: om de haven van Cork te bereiken moet het schip ver een baai invaren en ons ongeduld neemt langzaam toe. 
Als we eenmaal van boord zijn blijkt de stad net iets verder weg te liggen dan ik had gedacht en daar eenmaal aangekomen maak ik de fout door de stad te willen fietsen. Dat leidt ons over de hoogste top van de heuvel waarop Cork is gebouwd en de 12%-helling noopt ons deze te voet te bestijgen. Bijna boven, een beetje uithijgend, vertelt een passerend automobilist ons dat we ook gewoon om deze helling heen hadden kunnen fietsen. Die melding komt voor ons wel wat laat maar we appreciëren zijn vriendelijkheid. De camping ligt nog wat heuvels verder (we zijn gewaarschuwd: "Cork is hilly", een kreet die we de komende dagen nog wel eens herhalen) en als de tent eenmaal staat besluiten we niet terug te keren voor een sightseeing van de stad. Voor boodschappen daal ik nog een keer af naar een minisupermarkt bij een benzinestation en kijk daarna, bij gebrek aan een pub in de omgeving, in mijn dooie eentje in de TV-ruimte op de camping naar de voetbalwedstrijd België-Ierland. Ik had me hiervan iets anders voorgesteld. Dan begint het te regenen, een regen die voorlopig niet meer stopt. En daarom liggen we 's avonds tijdig in bed.
Als we eenmaal van boord zijn blijkt de stad net iets verder weg te liggen dan ik had gedacht en daar eenmaal aangekomen maak ik de fout door de stad te willen fietsen. Dat leidt ons over de hoogste top van de heuvel waarop Cork is gebouwd en de 12%-helling noopt ons deze te voet te bestijgen. Bijna boven, een beetje uithijgend, vertelt een passerend automobilist ons dat we ook gewoon om deze helling heen hadden kunnen fietsen. Die melding komt voor ons wel wat laat maar we appreciëren zijn vriendelijkheid. De camping ligt nog wat heuvels verder (we zijn gewaarschuwd: "Cork is hilly", een kreet die we de komende dagen nog wel eens herhalen) en als de tent eenmaal staat besluiten we niet terug te keren voor een sightseeing van de stad. Voor boodschappen daal ik nog een keer af naar een minisupermarkt bij een benzinestation en kijk daarna, bij gebrek aan een pub in de omgeving, in mijn dooie eentje in de TV-ruimte op de camping naar de voetbalwedstrijd België-Ierland. Ik had me hiervan iets anders voorgesteld. Dan begint het te regenen, een regen die voorlopig niet meer stopt. En daarom liggen we 's avonds tijdig in bed.
Zondag 19 juni 55.98 / 11.3 € 20 Clonakilty
Maandag 20 juni 58.48 / 12.2 € 20 Skibbereen
Om zes uur in de ochtend hoor ik de laatste regendruppels zodat we met een droge tent kunnen vertrekken. Snel na vertrek fietsen we om twee baaien heen en nu krijgen we zowel zon als zicht op de kust waar een stevige bries helderwitte golven op een goudgeel strand slaat in een uiterst groene omgeving.
Het landschap maakt natuurlijk veel goed maar we zijn blij als we op de camping in Skibbereen aankomen. Die is nu nog leeg maar volgens de eigenaresse zal daar in de komende schoolvakantie wel verandering in komen. Vanzelfsprekend hoeft dat van ons helemaal niet. 's Avonds fietsen we naar het centrum Skibbereen om te gaan eten maar dat valt nog niet mee: de plaats bruist niet echt van het leven maar uiteindelijk vinden we nog een bar/restaurant dat ons burgers en Guinness kan leveren.
Dinsdag 21 juni 48.25 / 13.5 € 19 Crookhaven
Als we na het ontbijt boodschappen willen doen en een verjaardagskaart willen kopen in Skibbereen worden we geconfronteerd met het probleem van veel kleinere steden en dorpen: door het ontbreken van rondwegen perst al het verkeer zich door nauwe straatjes waar ook nog geparkeerd wordt. Vrachtwagens en leveranciers blokkeren dan al heel snel de doorgang voor het overige verkeer. De oplossing wordt dan veelal gezocht in het instellen van eenrichtingsverkeer. Loeki en ik verliezen elkaar bij het zoeken naar het postkantoor uit het oog (ik zocht naar iets roods, maar in Ierland is de post groen, kijk niet voldoende in mijn achteruitkijkspiegel terwijl Loeki wordt opgehouden door een verkeersopstopping, kan alleen met een fikse omweg terug naar het beginpunt et cetera) en dan valt het in een dergelijke omgeving niet mee elkaar terug te vinden. Maar eind goed al goed: we vinden elkaar terug, de kaarten, brochures en memorabilia van het eerste deel van de route worden naar huis gezonden en we doen onze inkopen voor vandaag, al begint onze trip door deze omzwervingen wel veel later dan gepland. Als we bij de Altar Wedge tomb, een scheefgezakt hunebed aan de rotsige kust, stoppen om wat foto's te maken stopt er een auto met een Pakistaanse familie die graag samen met ons en onze fietsen op de foto wil.
We zijn benieuwd welk commentaar thuis bij deze afbeeldingen zal worden gegeven.
Omdat de camping die ik oorspronkelijk heb uitgezocht als eindpunt van deze dag volgens Google gesloten is (we zijn voorzichtig geworden na eerdere ervaringen) besluiten we naar Mizen Head te fietsen; we hoorden dat dat erg boeiend zou zijn. Als we daar heen rijden verandert het landschap langzaam: bomen en struiken verdwijnen van de rotsige hellingen boven ons, wat me een beetje doet denken aan mijn wandelingen in de Alpen, zeker als de laaghangende bewolking de toppen van de heuvels afdekt terwijl de onderzijde helder zichtbaar blijft. In Goleen bezoeken we het Mizen Head Informatie centrum zodat we alvast weten wat ons morgen te wachten staat en waar Loeki een t-shirt van de Wild Atlantic Way scoort ("Ik ben binnenkort jarig.."). Als we op de nabijgelegen (grote) camping aankomen is daar nog heel veel plaats, al zal de campingeigenaresse later verzuchten dat ze blij zal zijn als de zomerdrukte, waarvoor ze zich nu gereedmaken, voorbij zal zijn zodat de rust weer zal terugkeren. Nu heeft ze in ieder geval de tijd om onze was te doen. De rest van de avond doen we rustig aan: ik zet de tarp op om uit de wind te kunnen koken en eten en we kijken naar de het licht van de ondergaande zon op de heuvels alvorens ons met onze e-readers terug te trekken in de tent.
Woensdag 22 juni 25.20 / 14.0 € 19 Crookhaven
's Morgens is het even spannend: we staan op met een regenbui en dat zou niet fijn zijn voor ons uitstapje naar Mizen Head, waar een onbelemmerd uitzicht wel belangrijk is. Maar gelukkig krijgt de zon snel de overhand en zal ons de rest van de dag niet meer verlaten. Aangekomen op Mizen Head Signal Station blijkt het een perfecte dag: voldoende wind voor fraaie golven, heel helder weer zodat we zelfs de vuurtoren van Fastnet kunnen zien liggen, niet zo druk dat we over andere bezoekers struikelen op de trappen, paden en uitzichtplatforms, in het museum (de oude installaties) en een spartelende zeehond onder de brug. En ik raap hier mijn eerste cache in Ierland. Hierna fietsen we naar Crookhaven om daar in de zuidelijkst gelegen pub van Ierland een alom geprezen krabsandwich te eten.
De lof is verdiend, overigens ook voor de andere sandwiches. We blijven hier nog een tijd op het terras zitten, boten en mensen kijken. Na een wandeling naar het begin van de baai en een kerkje dat zo te zien alleen met Pasen wordt gebruikt keren we terug om binnen de voetbalwedstrijd Italië-Ierland te zien, of liever gezegd, het publiek. We worden niet teleurgesteld. Weer terug bij de tent zijn we heel tevreden over deze dag.
Donderdag 23 juni 58.78 / 15.0 € 15 Glengariff
In gedachten zingen we een "Lang zal ze leven" voor Katelijne, ontbijten, pakken de tent in en rijden weg. Geheel volgens traditie (nooit 24 uur goed weer aan en stuk) begint het te regenen zodat we van de omgeving alleen die delen zien die niet achter een regengordijn hangen. In Durrus vluchten we een restaurant in om bij koffie en taart te drogen en even later in Bantry, een aardig, druk en goed voorzien regionaal centrum, eten we onze eerste fish and chips van deze vakantie in een locatie waar we de enige niet-Ieren zijn. Bovendien komen we weer eens langs een cash machine, die in deze regio niet zo dicht gezaaid zijn; we kunnen weliswaar overal met plastic afrekenen maar ik mag toch graag wat baar geld in handen hebben voor als dat niet kan. Als dat is geregeld wandelen we de kerk van Sint Brandaan in (droog en Sint Brandaan is toch wel een van mijn helden) en krijgen wat later als we weer schuilen tegen de nattigheid een heldere uiteenzetting over het verschil tussen de Nederlandse en de Ierse mosselkweek. In Glengariff slenteren we later wat rond door het plaatsje waar de tijd stil lijkt te hebben gestaan. De camping ligt hier iets buiten het dorp en tot onze verrassing biedt de oprit toegang tot twee campings; een oud baasje heeft van de verwijzingen gebruik gemaakt om op eigen terrein tegen lagere tarieven een authentiek campinkje aan te leggen.
De keuze is snel gemaakt al moeten onze muggenhoeden in deze beschutte omgeving wel hun diensten bewijzen. Voor het avondmaal maken we gebruik van de campers kitchen, een soort grotachtige, bijna mugvrije ruimte met tuinstoelen die deels heel zijn. De rest van de avond brengen we door in de tent met alle deuren dicht.
Vrijdag 24 juni 51.58 / 13.0 € 15 Allihies
Uitgezwaaid door talloze minimuggen beginnen we onze dag direct sterk stijgend, iets waar onze spieren niet echt dol op zijn. Daarbij komt dat we het grootste deel van de dag een sterke tegenwind hebben
zodat we zelfs helling af moeten bijtrappen om niet stil te vallen. We tellen onze zegeningen: dit zorgt er wel voor dat we kunnen genieten van vergezichten, vanzelfsprekend alleen na een klim. Verdere herinneringen aan deze dag: heide die voorzichtig begint te bloeien, veel wilde fuchsia's in prachtig donkerrood, geurende kamperfoelie en overal kleurige huizen. We stoppen tijdig: bij de middagthee in het kopermuseum besluiten we dat we het helemaal hebben gehad na 50 kilometer. Omdat de volgende camping dertig kilometer verder is stoppen we hier. Dachten we dat de vorige camping "authentiek" was, deze is dat nog meer; maar alle voorzieningen zijn aanwezig en we staan op een open vlakte min of meer beschut tegen de wind achter een dijkje. 
Zaterdag 25 juni 51.13 / 12.8 € 17,50 Coornagillagh Tuosist
Dit dagboek begint een beetje op het verslag over het weer te lijken, soms meer dan van onze ervaringen, maar onze leefomstandigheden worden er wel door bepaald: kunnen we buiten eten en koken of moeten we ergens naar binnen, moet die vervelende regenbroek weer aan of niet (niet meer, hebben we besloten), kunnen we onderweg op een bankje van het uitzicht genieten of zien we niets, kunnen we 's avonds voor de tent zitten of moeten we tent of pub in, maken we langere fietsdagen of stoppen we eerder. Enfin, vanmorgen vertrekken we met onze jassen aan. Na de aanschaf van brood en koeken in Allihies, dat voor een kleine plaats goede voorzieningen biedt, fietsen we langs voor mij een van mooiste stukken van de route tot nu toe: eerst een voormalig koperwingebied en dan, een sterk kronkelende weg, een beetje klimmend en dalend, de kustlijn volgend, rechts rotsige heuvels met plukjes groen en hier en daar wat grijze gebouwtjes, links de baai met inhammen en rotsblokken waar golven op stukslaan. Zwaar fietsen maar schitterend mooi. Daarna over Eagle Hill naar de volgende baai. Onderweg stoppen we even: in de berm blaat een schaap naar een ander schaap dat aan de overzijde van de weg van een muurtje is gevallen en nu veel lager verstrikt is geraakt in de braamstruiken. 
We kunnen hier weinig hulp bieden en hopen er maar het beste van. De weg omhoog is hier steil maar de helling naar beneden doen we te voet omdat we anders bij het dalen met onze hoofden voor ons stuur hangen. Respect voor die ene fietser die omhoog komt rijden! We rijden direct langs de kust en stoppen zo nu en dan om naar de overzijde van de baai te kijken: daar zullen we morgen fietsen: op de Ring of Kerry.
De camping aan het einde van de dag is prima en wordt beheerd door een (voormalig Nederlands) echtpaar. Na een uitgebreide douche besluiten we dat we trek hebben in vis en fietsen naar een inn waar de kok juist degene blijkt te zijn die we even tevoren met een volgeladen kruiwagen zagen lopen. De heek van 25 centimeter smaakt er niet minder om. Na het eten raken we aan de praat met een Duits-Iers koppel. Dat wordt zo gezellig dat als we rond 11 uur weer naar de tent fietsen de herbergierster eerst informeert of we geen jas nodig hebben en of we denken veilig thuis te kunnen komen alvorens ze ons laat gaan.
Zondag 26 juni 53.92 / 13.7 --- Sneem
Op aanraden van zowel mensen in de inn van gisteravond als de eigenaar van de camping beginnen we onze dagtocht met een trip in het Gleninchaquin Park langs de meren en naar de watervallen. We zijn hier vroeg en dat komt goed uit: de weg is maximaal 1 auto breed en we zijn blij hier bijna alle paden te kunnen fietsen, al kijken we wel verbaasd op als we een camper als tegenligger tegenkomen: die is eigenlijk te breed voor deze weg. Op de terugweg wordt het drukker en dat bevordert het ontspannen fietsen niet echt, ook omdat de wandelaars ons niet horen aankomen en pas laat reageren op ons bellen. Jammer dat de bewolking dan ook op zo'n 200 meter hoogt hangt, dat beperkt het zicht. Maar we hebben geen moment spijt: de rust in een heel mooi landschap, afgesloten door twee watervallen. Die liggen overigens op particulier terrein en in Ierland betekent dat dat een deel van het natuurgebied en de watervallen ook privé-eigendom zijn, waarbij de eigenaar verantwoordelijk is voor onderhoud (als hij daar lust in heeft) en toegang. De steencirkel halverwege brengen we geen bezoek, we hebben geen zin in nog een omweg en we komen best wel een redelijk aantal cirkels tegen her en der. De route naar Kenmare is mooi (dat geldt eigenlijk voor onze hele trip in Ierland ...) en de weg terug aan de overzijde van langs de met oesternetten en mosselkwekerijen gevulde baai, zo mogelijk nog mooier omdat we iets hoger fietsen. We hadden bij Kenmare, de leukste plaats langs de Ring van Kerry, willen kamperen en dan terugkeren maar op de een of andere manier komt het er niet van. Gevolg hiervan is dat we dit stadje slechts hebben gezien vanachter een kop koffie. Aangekomen in Sneem na een trip waarbij de kwaliteit van de Ring ons wat tegenviel blijkt de camping een plaats waar alleen campers mogen staan maar de eigenaar van het parkje, tevens uitbater van een pub, biedt ons een plaatsje achter zijn huis. Als de tent is ingericht bekijken we Sneem, een lief plaatsje waarna we na een bezoek aan het parkje "The way the Fairies went" op het terras van onze gastheer plaatsnemen. Onder oorverdovend geraas arriveert hier een groep van zo'n 30 Oostenrijkse Harley-rijders die graag van onze kaart gebruik maken om te zien waar ze zijn geweest en waar ze heen rijden. Onder het genot van een whiskey (...) vertellen ze dat ze hun motoren per vrachtwagen naar Dublin hebben laten brengen en dat ze zo ook terugkeren. Even later zien we de tandem met het Franse echtpaar dat we in Cork hebben ontmoet halt houden. Zij blijken te zijn opgehouden door een kapot achterwiel dat na een slip over een putdeksel moest worden vervangen en worden wederom onze buren. 's Avonds blijkt de dorpsjeugd een feestje te bouwen aan de overzijde van de stroom waar onze tent staat, maar onder het geluid van een bijna alles verhullende waterval zakken we rustig in slaap.
Maandag 27 juni 50.79 / 13.5 € 17 Cahersiveen
Omdat onze kampeerplek behalve water verder geen faciliteiten heeft zijn we aangewezen op het openbare toilet ter plaatse. Dat is nog niet open als wij langskomen en zo beginnen we ongewassen aan ons tweede deel van de Ring van Kerry. Dit deel is afwisselender dan dan dat van gisteren.
Het weer is ook beter; vanaf de glooiende, hoogoplopende hellingen hebben we een prachtig uitzicht op de eilandjes voor de kust, de zee en de hellingen naast ons. De verspreide huizen lijken minuscuul klein in deze omgeving, volledig ingebed in de omgeving. Omdat het verkeer, met name de bussen, tegen de klok inrijdt en wij met de klok mee is de weg ondanks de drukte goed befietsbaar. Na de lunch in Waterville, bijna naast het, door Japanse toeristen onzichtbare, beeld van Charlie Chaplin die hier regelmatig zijn vakanties doorbracht, vervolgen we onze toch. Omdat de dagafstand primair wordt bepaald door de afstand tussen de campings en de volgende camping weer 30 kilometer verder is stoppen we rond drie uur op camping Marnix Point, volgens Tripadvisor en de borden de beste camping van Ierland.
Mooi gelegen zijn de voorzieningen inderdaad uitstekend: een grote campers kitchen, voorzien van alle gereedschap dat een mens zich kan wensen, prima plaatsen voor de tent, gratis WiFi en een rustieke huiskamer. Alleen moet de douche wel apart worden afgerekend. Ook fijn is de supermarkt op loopafstand. En het turfvuur in de huiskamer maakt deze dag helemaal af.
Dinsdag 28 juni 71.06 / 16.0 € 18 Fossa
Vanaf de camping fietsen we eerst naar het nabijgelegen Cahersiveen waar we boodschappen doen, een kerk bezoeken en geld tappen zodat we pas rond half twaalf echt aan onze trip kunnen beginnen. De Ring is vandaag veel drukker dan gisteren, de eerste bussen komen ons al direct tegemoet. 
Bij Killorglin zijn alle campings die op mijn GPS zijn aangegeven niet-bestaand zodat we uiteindelijk uitkomen bij Killarney. Die plaats is volledig gericht op toerisme, vanzelfsprekend. We gaan op zoek naar nieuwe schoenen, mijn Teva's zijn volledig doorgebroken, en brandstof. Na het eten kijken en luisteren we nog even naar wat staatmuzikanten en als we om half elf terug zijn bij de tent begint het weer te regenen.
Langzaam stijgend komen we op de noordelijke helft van het peninsula met eerst weidse uitzichten op de in nevelen gehulde heuveltoppen waaruit de hellingen zakken , daarna mooie steile rotswanden met boven ons een oude, verlaten spoorweg. In Glenbeigh tijd voor sandwiches die we deels al ter plekke opeten: het is nog te vroeg om al te stoppen bij een camping, de weg is vandaag wel erg gemakkelijk en we besluiten door te rijden.
Woensdag 29 juni 67.94 / 13.8 € 20 Dingle
Het weer van vandaag: regen in de ochtend, later beter. Tijdens een enorme regenbui kunnen we even schuilen onder een verlaten benzinestation. De weg van vandaag: volgens Loeki (te) veel heuvels. De lunchstop van vandaag is op het strand van Inch in de luwte van een rotspartij.
De baai hier is het surfstrand van in ieder geval deze regio. De golven zijn inderdaad indrukwekkend en surfscholen domineren hier de toegang. Verder fietsend is het geweldig mooi in het lange dal tussen Annscaul en Lispole, waarna we al snel in de verte, aan het einde van een lange, kaarsrechte weg Dingle zien liggen. Eenmaal op de camping, op de toerit waarvan ik door een ondoordachte oversteek mijnerzijds een Ierse automobilist de schrik om het hart doe slaan en de verwensingen van de tong jaag, lijkt het een complete reünie met de aanwezigheid van het Franse echtpaar op de tandem uit Cork, een Canadeese vrouw uit Cahersiveen en een oudere Oostenrijker met wie we eerder deze dag in gesprek raakten. De camping is onderdeel van een hostel, de voorzieningen zijn daarom prima; na het boodschappen doen brengen we nog een prettige avond door in de ruime campingkeuken van het hostel.
Donderdag 30 juni 5.70 / 14.6 € 20 Dingle
Loeki's verjaardag (en die van de Franse tandemdame) begint in de stromende regen maar dat deert ons niet tijdens ons uitgebreide ontbijt en koffie. Daarna rijden we naar Dingle waar we beginnen met het reserveren van een tafel in "Out of the blue", een visrestaurant dat ons van harte is aanbevolen in het hostel. Dat valt nog niet mee: er is eigenlijk geen plaats meer maar als we er geen bezwaar tegen hebben om pas om 9 uur aan te schuiven? Dat hebben we niet. Dingle is redelijk toeristisch maar niet onaangenaam. De voornaamste attractie in Fungy, een dolfijn die al sinds 1987 in de haven speelt met bezoekers. Gezien de levensverwachting van dolfijnen zal dat overigens niet zo lang meer zijn en we horen wel wat cynische grappen over het arme beest. Zijn/haar standbeeld staat in ieder geval levensgroot in het centrum van het stadje. Leuk is het theehuis met een grote variëteit aan theepotten, vermomd als huis, kasteel, dieren et cetera en talloze veelal grappige teksten. Later worden we rondgeleid door een nieuwe distilleerderij met de originele naam "Dingle distillery",
zo nieuw dat er nog geen whiskey beschikbaar is voor de tasting. Maar gelukkig kan hun motto "Must be tasted to understood" wel worden verwezenlijkt door het aanbod gin en wodka. Terugkerend naar het dorp wordt uiteindelijk het wachten op het avondmaal beloond: de vis wordt weliswaar duur betaald maar is voortreffelijk. En in een aangename roes besluiten we een extra dag te blijven om de Slea Head tour te fietsen; die zou erg mooi moeten zijn en we zijn dol op aanbevelingen.
Vrijdag 1 juli 48.95 / 14.3 € 20 Dingle
De tour over Slea Head is inderdaad indrukwekkend. En biedt mogelijkheden om tijdens
Even voorbij Coumeenoole Bay, waar de opnamen zijn gemaakt voor de films Ryan's Daughter en Far and Away eten we tijdens een bui een uitmuntende vissoep en ontmoeten dan de overige bezoekers van de distilleerderij van gisteren. Op de enige rondweg op dit schiereiland is het onontkoombaar elkaar niet tegen te komen. De tocht is uiterst mooi: hoge kliffen, niet te ver verwijderde eilanden, schuimende golven, baaien in fantastische kleurstellingen en deels overgoten met een helder zonlicht. In het Gallarus Oratory (of Observatory, afhankelijk van de bron), de oudste drystone gebouwde kerk van Ierland, wachten we weer een buitje af waarna we via Kilmalkedar church met een gans oude alfabetsteen weer terug fietsen naar de camping. Hier heeft de wind de V-haringen van onze tent deels uit de zompige grond gerukt zonder dat iemand dat tijdens onze aanwezigheid heeft gecorrigeerd. Even dweilen dus. In de campingkeuken waar we onszelf en onze kleding drogen is een grote groep bier drinkend nogal duidelijk aanwezig. Het wordt pas weer rustig als ze naar de kroeg afreizen. Intussen blijft het buiten regenen, de voorspellingen beloven weinig goeds maar aan deze dag houden we toch goede herinneringen over.
Zaterdag 2 juli 54.12 / 13.9 € 20 Tralee
Na een nacht waarin we niet zo denderend hebben geslapen doordat voortdurend mensen terugkeren uit het dorp/de kroeg naar hun slaapplaats beginnen we aan de Connor pas. Volgens de autochtonen wel/niet met de fiets te doen. Uiteindelijk is het centrale deel een helling van zo'n drie kilometer met een gemiddelde stijgingspercentage van 7% over een redelijk brede weg. We stoppen voornamelijk om ons om te kleden: jas aan/jas uit en om ons heen te kijken: het mooiste uitzicht op een helling is toch vaak achter in je achteruitkijkspiegel. 
Eenmaal boven hebben we een indrukwekkende blik op de vallei waar we door heen moesten fietsen en Dingle met de kust aan de ene zijde en Brandon Bay en wat verder weg en wat vager Tralee Bay, dat alles onder begeleiding van een straatmuzikant die, gezeten voor zijn camper, zegt regelmatig naar boven te fietsen. Dezelfde gitarist vertelt ons ook dat onze afdaling anders zal zijn: een weg met slecht wegdek, bochtig en hier en daar zo smal dat opstoppingen ontstaan. Wat we tot werkelijkheid zien komen bij een waterval onderweg waar we fietsend nog tussen de stilstaande auto's kunnen manoeuvreren. De afdaling is verder prettig lang en we zoeven het vlakkere land in. Weer duurt het lang voor we in het onbevolkte deel van de tocht een plaatsje vinden om te kunnen lunchen: de hele weg is afgezet met muren, hekken, hagen en poorten zodat we uiteindelijk belanden op het ietwat modderige terrein van een grintopslag. De camping aan het einde van de middag is comfortabel, voorzien van afgeschermde plaatsen, banken en een campingkeuken. We raken in gesprek met andere fietsers waaronder een die onze route omgekeerd fietst, wat altijd handig is voor de uitwisseling van adviezen en raadgevingen. Als we 's avonds in een pub naar live muziek willen luisteren blijkt de voetbalwedstrijd op de TV eindeloos uit te lopen zodat pas rond half elf de instrumenten het toneel op worden gerold en de verlichting kan worden opgebouwd zodat tenslotte de eerste sessie kan worden geopend met Fleetwood Mac-songs. Dus liggen we toch nog voor 12 uur in onze slaapzakken.
Zondag 3 juli 72.32 / 16.1 € 20 Kilrush
Na wat geld uit de muur te hebben getrokken om een nieuwe SD-kaart voor mijn GPS en spijkers als rotsharingen voor onze tent aan te schaffen fietsen we naar Ardfert om daar de voormalige kathedraal te bewonderen. De kerkfunctie is al lang verdwenen maar de restanten van 7 kerkgebouwen uit verschillende perioden zijn in de overblijfselen nog duidelijk zichtbaar. Onze gastheer verwijst ons nog naar een voormalige Franciscaner abdij, even verderop. Ook ruïneus, maar prachtig ingebed in het landschap. Over kalme wegen peddelen we, met zon!, naar Listowel. De aangegeven camping bestaat niet (meer?) zodat we doorrijden naar het veer bij Tarbert. Loeki voelt zich moe en daarom besluiten we vandaag comfortabel plaats te nemen in een mobile home. Niet helemaal schoon en compleet, maar wel lekker ruim, droog, warm en uit de wind.
En terwijl we op de bank hangen en naar buiten kijken hebben we het over de dingen die ons de afgelopen dagen opvielen: het volledig ontbreken van openbare ruimte in de streken waardoor wij tot nu toe fietsten en waardoor wild kamperen erg moeilijk lijkt, de neiging van automobilisten om nooit de hun motor af te zetten, ook niet als ze boodschappen doen en het volledig ontbreken van zorg voor reclameborden: de meeste verdwijnen volledig in het groen van bosschages en opschietend onkruid en zijn onzichtbaar voor passanten, net als een niet onaanzienlijk deel van de verkeersborden.. Wat ons zonde lijkt van de moeite en de kosten.
Maandag 4 juli 43.02 / 15.3 --- Spanish Point Beach / Milton Malby
De ruime trailer achter ons latend besluiten we de ongetwijfeld mooie Loop Head route over te slaan en rechtstreeks naar Milton Malby te fietsen: de lucht is grijs, het waait stevig en we willen wat van het muziekfestival zien en horen.
De route is niet zo boeiend en aangekomen aan de kust kunnen we de camping niet zo snel vinden (achteraf zijn we een verkeerde straat ingereden en bestaat deze wel degelijk) zodat we de tent bij een aantal andere voegen op Spanish Point, een grasvlakte direct aan het water. Er zijn vuilnisbakken en een openbaar toilet en de sfeer is prima. De deelnemers en bezoekers aan en van het festival komen uit de hele wereld en dat geldt ook voor de andere kampeerders. Het stormt intussen dus zet ik alle haringen in die ik heb, de ervaring in Dingle heeft me wijzer gemaakt. We zijn vroeg klaar, de tent staat om een uur en we gaan naar het festival. Het Willie Clancy Summer School and Festival is groot, met workshops, concerten en jam sessions in alle pubs (en dat zijn er best wel veel). Extra leuk zijn de sessies in een pub waar volwassenen samen met kinderen muziek maken en 's avonds een groep jongeren die samen veel plezier hebben en een net wat andere muziek maken dan de standaard groepjes. Het is laat als we voldoende fiddle hebben gehoord en we over diep donkere wegen onze tent proberen terug te vinden.
Dinsdag 5 juli 55.24 /14.4 € 20 Corrofin
Tot onze verbijstering waren gisteravond de toiletten afgesloten en de prullenbakken verwijderd maar rond half negen komt een peloton gemeentewerkers alles weer op orde brengen. We zijn niet geheel kater-vrij en vertrekken daarom later dan gewoonlijk. Leek het laatste deel van de route van gisteren wel wat op Zeeuws Vlaanderen, vandaag gaan we de heuvels weer in vanaf waar achterom kijkend een uitgestrekt panorama met groene weiden en her en der verstrooide huisjes aan onze wielen voorbij trekt en waar een reuzegrote en zware os tot aan zijn knieën in de modder staat weggezakt.
Op weg naar de Cliffs of Moher bezoeken we St Bridget's Well, een bron in een soort grot, volledig volbehangen met ex-voto's, briefjes, foto's, kaarsen, beelden rozenkransen en nog veel meer. De bomen er rondom heen zijn volledig behangen met gekleurde linten. Sint Bridget blijkt de beschermheilige van alle zwakkeren in de samenleving en dit blijkt een oort voor pelgrimage. Eenmaal aangekomen bij de Cliffs ontmoeten we Gerhard weer, de Oostenrijkse fietser. We lopen samen naar boven en kijken daar rond waarna hij verder wandelt en wij gaan eten. Over de kliffen zelf valt weinig nieuws te vertellen: iedereen kent ze en je bent hier bepaald niet alleen. Mooi ingebed in de heuvel is het nieuwe bezoekerscentrum waar uitgebreide informatie beschikbaar is, net als een groot aanbod van souvenirs, die gretig aftrek vinden. Hierna fietsen we in de richting van de Burren; weer verandert het landschap totaal: meer begroeiing en erg vochtig. De wegen zijn aanzienlijk smaller dan de afgelopen dagen en vol korte, pittige hellingen. In Kilfenora drinken we thee in het Burren Centre en bekijken de restanten van de voormalige kathedraal van het kleinste diocees van het middeleeuwse Ierland waar nog een viertal high crosses onder en beschermend glazen dak zijn opgesteld. Indrukwekkend. Hierna belanden we op de aardige camping in Corrofin waar we in de keuken tijdens het bereiden van het avondeten ons plan voor morgen trekken.
Woensdag 6 juli 34.95 /14.8 € 20 Corrofin
Na een lange nacht, een flink ontbijt en uitgebreide babbel met een wandelkampeerder fietsen we naar het hart van de Burren, een gebied met een bijzondere plantengroei, ook in de scheuren van leisteenplaten: het lijkt of we door een stenen zee fietsen. De smalle wegen zijn volledig omzoomd met hazelaarstruiken. We wandelen in de richting van een drietal hoogten die we al van verre zagen en die laagsgewijs, wijkend, uit de grond lijken te komen. Hier lopen is een heel bijzondere ervaring: geen bomen, hier en daar een struikje en alles op een bodem van grijze steen. Later, als we naar de Perfumery fietsen, een trip die iedereen ons heeft aangeraden, hebben we van bovenaf een fenomenaal uitzicht op het Burren National Park: op de heuvels en de vlakte met muurtjes en hier en daar bosschages en weilanden. Volgens de automobilist die ons aanhoudt om te vragen waar we vandaan komen het mooiste uitzicht van Ierland. Misschien heeft hij gelijk, maar we hoorden deze uitspraak al vaker ...
De Perfumery is inderdaad een parfumwinkel, met tuin en theehuis, alles in pasteltinten. Tevens wordt hier een film met mooie stills van de Burren vertoond.
Terug fietsend naar de camping worden we overvallen door een stevige regen zodat we drijfnat bij de tent aankomen. Na het drogen en eten gaan we naar de pub met Ierse volksmuziek, met deelname van het publiek. Wij passen (we willen de toehoorders niet ongelukkig maken) maar ik assisteer de wandelaar door de tekst van de liederen die hij zingt op mijn telefoon zichtbaar te maken.Donderdag 7 juli 67.98 / 14.6 € 20 Salthill/Galway
Tegen de verwachting in, na de buien van gisteren, is de tent alleen nat van de condens. Op weg naar Galway vliegen de eerste kilometers voorbij: een aangenaam rustige weg, slechts licht geaccidenteerd. In Kilmacduagh gaan we even van de route om een van de oudste kloosterruïnes van Ierland en de scheefhangende round tower te bekijken. De zon blijft schijnen en zo kunnen we weer eens buiten lunchen. Tot bijna in Galway blijft de weg rustig en leeg maar in Oranmore verandert dat: het verkeer neemt steeds meer toe zodat we uiteindelijk van verkeerslicht naar verkeerslicht hobbelen. In Galway zetten we onze tent op op de enige camping zonder uitzicht op de baai, maar ook zonder caravans op het tentendeel. De campers kitchen heeft geen gas en geen water maar biedt wel beschutting tegen de wind zodat we rustig op een stoel gezeten binnen kunnen lezen.
Vrijdag 8 juli 10.49 / 14.5 € 20 Salthill/Galway
Na een stormachtige en regenrijke nacht klaart het op en gaan we naar Galway voor een free tour, een stadswandeling van tweeënhalf uur in dit geval met, zoals meestal, een vlotte verteller als gids die ons beiden ook eens op de foto zet en ons door mooe smalle straatjes, langs water en stroomversnellingen en onder een stadspoort door voert. Leuke verhalen in een stad met veel mooie locaties; zo we weten nu ook wat de heer Lynch met het werkwoord lynchen te maken heeft. Na de late lunch, nogal vette fish and chips, lopen we nogmaals door het centrum, er is genoeg te zien, zoals het nemen van modefoto's bij een stevige wind op een net niet droge, grijze dag. En leuke teksten: "All children left unattended will be given an espresso and a free kitten" op de buitenmuur van en restaurant. Als we terug komen op de camping zijn we niet langer alleen en moeten de keuken delen met de andere kampeerders: we vluchten allen hierheen voor de aanhoudende regen; zes uur: regentijd lijkt een gewoonte te worden.
Zaterdag 9 juli 83.01 / 14.4 € 20 Roundstone
Vanaf de camping vervolgen we de onze weg naar het Westen via de kust. Druk, zo druk dat twee fietsers al gauw een kleine file opleveren zodat we even langs de kant van de weg gaan staan om de auto's te laten passeren. 
Het weer is niet best en we zijn blij in Costelloe binnen te kunnen lunchen. Hierna verlaten we de kustweg en zeker na Glencoe worden de wegen in het binnenland erg rustig. We fietsen door een leeg landschap: in het laatste stuk van Galway groeit weinig omdat de bodem voornamelijk uit steen en meren bestaat en het binnenland hier bestaat uit een vochtig veengebied is waar overal turf wordt gestoken. Overal liggen stapels turf klaar om te worden afgevoerd, afgewisseld met stapels zakken gevuld met turf en kleine stapeltjes waar de turf ligt te drogen. Kortom turf alom in een omgeving die zowel op grondniveau als ver daarboven nat is. Door de loodgrijze lucht is er geen enkele kleur in het landschap: alles is grijs met nat groen en soms een enkele dieprode fuchsia. En onze fietsen natuurlijk. Jammer, want het totaal verlaten landschap is eigenlijk heel erg mooi denken we. De sterke wind vermoeit en we zijn blij in Cashel Bay in het Zetland Hotel van de bar gebruik te kunnen maken. Na de soep worden we uitgebreid rondgeleid door de lounge en de eetzaal om de schitterende foto's van de geschiedenis ervan en van de omgeving te bekijken. Daarna dapper doorzettend bereiken we rond zes uur de camping, gelukkig voorzien van winkel en keuken, waarna we vermoeid een aangename avond ingaan.
Zondag 10 juli 41.46 / 14.6 € 20 Cloonagh
Gisteravond om half twaalf de buren, die eerder mijn reserveharingen hebben geleend omdat ze die van hunzelf hebben vergeten, om stilte moeten vragen, waarna de wind de tent de hele nacht laat klapperen. Bij het ontbijt blijkt onze jus d 'orange uit de koelkast gejat en begint het te regenen zodra we op de fiets stappen; al met al kan een dag beter beginnen. Het landschap waar we doorheen fietsen is wederom waarschijnlijk erg mooi maar slecht tot niet zichtbaar. We zijn blij in Letterfrack te kunnen lunchen met lekkere mosselen en blijven daarna lang natafelen: buiten is het nat en kil, binnen aangenaam droog en warm. Uiteindelijk fietsen we verder en het wordt zeer tijdelijk even droog als we uitgebreid een stroomversnelling fotograferen, het enig moment op de dag dat de camera uit de tas kan komen. Eenmaal op de camping maken we gebruik van het aanbod: Guinness, chips en wasmachine met droogtrommel waarvan de deur nog met één hengsel vastzit. Vanzelfsprekend wordt de camper van een vader met drie zonen onze directe buur op de verder lege camping; ik blijf me verwonderen over de aantrekkingskracht die we lijken uit te oefenen. De omgeving moet een erg mooi wandelgebied zijn, bergachtig en met hier en daar bomen maar dat zien we alleen vaag als de nevels heel even optrekken.
Maandag 11 juli 55.46 / 14.4 € 20 Louisburgh
Vanmorgen weer stromende regen, dus geen zicht onderweg: de wereld wordt onder deze omstandigheden tweedimensionaal grijs. We spelen zo nu en dan even met de gedachte Ierland maar te verlaten, de emmer wordt steeds voller. In de laatste pub van Connemara drinken we koffie en laten ons drogen in de Rock Bar. De naam heeft hier overigens niets te doen met muziek of inrichting, de stilte wordt alleen verbroken door de TV. Bij een stroomversnelling in de Erriff maken we met vele anderen snel wat foto's en even later heeft Loeki de enige lekke band van de vakantie. Gelukkig is het even droog; van de aangeboden assistentie door een vriendelijke automobilist hoeven we geen gebruik te maken. Terwijl een van de mooie Ierse passen in fietsen, de Doo Lough vallei, gust het water weer naar beneden. Drijfnat en steenkoud stoppen we in het Delphi Mountain Resort voor een warme kop thee en wat eten. Als we weer buiten komen is het wonder geschied: het is droog, al blijft het door een felle tegenwind wel koud. Maar we hebben zicht! Een indrukwekkend landschap trekt aan ons voorbij (of liever: wij trekken door een indrukwekkend landschap): hoge, steile heuvelruggen en aan het einde van de vallei een hoger gelegen vlakte, volkomen verlaten met het eerste van vele nog volgende monumenten voor de slachtoffers van de Famine, de hongersnood van 1845-1849. Aangekomen in Louisburg besluiten we niet verder te fietsen, ook al omdat we onderweg te horen kregen dat de hieropvolgende camping Westport schandalig duur zou zijn. Als we de tent opzetten begint de zon een beetje te schijnen en zo wordt het toch nog een mooie dag. We doen snel boodschappen zodat we de avondmaaltijd nog juist kunnen wegwerken voor het buiten koud wordt. We denken nog even aan de Franse tandemfietsers die we vandaag weer tegenkwamen: ook zij willen naar Achill Island fietsen.
Dinsdag 12 juli 80.05 / 13.1 €18 Bugot
Vanmorgen droog, een aangename afwisseling. Al snel zien we Mount Patrick oprijzen, de berg die ons de hele dag gezelschap zal houden. We stoppen bij het Visitor Centre waar velen, allen voorzien van een stok, zich klaarmaken voor de 2 uur durende beklimming over naar verluid niet altijd goede paden. Wij beperken ons tot de aanschaf van een koelkastmagneet en lezen de talloze teksten binnen en buiten. In een winkel die ons wordt aangeraden door de eigenaar van een bikeshop in Westport voorzien we Loeki van een nieuwe regenjas die nu wel water- en winddicht zou moeten zijn. Hij vraagt ons nadien nog even terug te komen zodat hij ons kan verwijzen naar de toerit van de Greenway, een fietspad op ongeveer het traject van de Great Western Railways. Ongeveer, anders zouden de locomotieven toch redelijk steile hellingen hebben moeten bestijgen en afdalen. Tijdens onze lunch in Newport barst er een bui los en zien we heel veel fietsers voorbijkomen,
bijna allemaal gehuld in plastic regencapes. Die horen blijkbaar bij de huurfietsen die hier voor het merendeel worden gebruikt voor een enkele reis. En nog nooit zagen we zoveel kinderaanhangers en vaders die vermoeide kinderen voortduwden op één dag: het is hier druk. Aangekomen bij de brug naar Achill Island slaat de vermoeidheid als gevolg van de felle tegenwind toe, maar dan zijn we nog 15 kilometer van de camping verwijderd. Dat lijkt eindeloos ver weg zodat we pas rond half 8 onze tent opzetten in de beschutting van een echte duinenrij. De voorzieningen hier zijn prima, inclusief ruime campers kitchen en op loopafstand bevindt zich zowaar een pub waar we de zonsondergang afwachten.
Woensdag 13 juli 47.15 / 15.3 € 18 Bugot
Door de storm en de regen van vannacht heeft Loeki niet geslapen zodat ik even alleen terug kan fietsen naar Achill waar zich de enige geldautomaat en supermarkt van het eiland bevinden.Na een uitgebreide lunch rijden we naar het einde van het eiland. In Keel vinden we dat we ver genoeg zijn gegaan en keren we om: het dorp en de route vallen wat tegen: de verhalen die we over Achill Island hoorden zijn in onze ogen beter dan het eiland zelf. Maar we zijn misschien de afgelopen weken erg verwend geraakt. We bekijken net buiten het dorp het Deserted Village, een hele helling met lege huizen, muren van gestapelde stenen, hoog en laag, zonder dak. Niet echt comfortabel lijkt ons, zeker in koude en natte tijden. Bij terugkeer op de camping blijkt de overgrootmoeder van de eigenaar van de camping de laatste bewoonster te zijn geweest maar hij kan ons er verder weinig over vertellen. In de pub met bier en warme maaltijd sluiten we onze dag af terwijl op het TV-scherm opnamen van het eiland vroeger en nu worden vertoond met muziek die wordt gedownloadet vanaf een laptop.
Donderdag 14 juli 46.54 / 14.4 € 40 Newport
Het is windstil als we opstaan: er zijn zelfs muggen die dansen voor de tent. Vandaag moeten we terug richting waar we vandaan kwamen: Newport, er is eigenlijk geen behoorlijk alternatief. Wie schetst onze verbazing als we bij de brug in Achill het Franse tandemechtpaar tegenkomen.Het zal voor de laatste keer zijn, zij gaan terug naar Frankrijk, tijd voor het uitwisselen van adressen derhalve. Op het vasteland besluiten we de asfaltweg te volgen en het drukke fietspad, de Greenway, te mijden, niet tot genoegen van alle automobilisten. De vermoeidheid van de laatste dagen slaat nu echt toe, we fietsen geen van beiden echt lekker; het gaat erg langzaam enBallina gaan we op deze manier vandaag op geen enkele manier bereiken. Daarom boeken we in Newport een kamer in het enige hostel ter plaatse. So wie so een verstandig besluit: de rest van de dag regent het. We wandelen wat door het plaatsje, eten ons voedsel dat we gisteren niet hebben gegeten en laten ons lekker warm in het grote bed zakken. Gezien de weersvoorspellingen willen we over een paar dagen in Sligo besluiten of we echt doorfietsen naar het Noorden of dat we afbuigen naar het Oosten, richting Dublin.
Vrijdag 15 juli 58.95 / 15.0 € 18 Ballina
Als we vertrekken is de lucht grijs maar dra regent het weer. Bij onze eerste koffiestop bezien we nog eens de weersverwachting voor de komende week en besluiten dan niet verder door te fietsen naar Donagal: Sligo zal het meest noordelijk punt van onze route worden. We hebben het helemaal gehad met al die nattigheid. De rest van de dag is er een zonder al te veel bijzonderheden. Na de lunch aan een meer in een schuilhut bij Crossmolina fietsen we rustig over kleine binnenwegen waar het gras op het midden van de straat groeit. Midden in deze verlatenheid staat een heel groot schoolgebouw waar het in de schoolperioden blijkbaar zo druk is dat de hele omgeving op de tijd van brengen en halen van de kinderen eenrichtingsverkeer wordt. Nu is het hier heel stil, geen beweging waarneembaar. Later, in Ballina, verdwijnt de rust. Als we rond half drie op de camping aankomen is deze nog redelijk leeg maar dat verandert later. We blijken te zijn aangekomen op het moment dat de stad haar jaarlijks zalmfestival heeft: Ballina beschouwt zichzelf als centrum van de zalmvisserij en overal worden stalletjes opgebouwd en er is muziek. De beslissing over het aanpassen van onze route geeft rust en we amuseren ons dan ook prima.
Zaterdag 16 juli 12.08 / 15.2 €18 Ballina
Wakker geworden in en zondoorstoofde tent, een volkomen verrassing. We doen wat booschappen, lezen wat en genieten van de warmte. In de namiddag bezoeken we de gloednieuwe, hypermoderne Connaught Distillery, opgezet met Amerikaans geld en zich richtend op de Amerikaanse markt. Het lijkt erop dat het opzetten van een distilleerderij (en brouwerij ook overigens) een nieuw soort hobby aan het worden is van gefortuneerden, al blijkt later wel dat de inwoners van Ballina erg trots zijn op dit nieuwe project. Overigens is dit de kleinste tasting die we ooit hadden: de binnenkant van de glazen is vochtig maar dat is dan ook alles. 
Maar eerst is er een parade, voornamelijk bestaand uit loopgroepen en grote opgeblazen stripfiguren, die wel enige overeenkomst vertoont met de Oeteldonkse optocht: de vertraging is ongeveer anderhalf uur zodat de laatste figuren rond half twaalf langskomen. De talloze kinderen zijn het wachten dan echt wel beu en kunnen hun oogjes amper nog openhouden als na twaalf uur het grootse vuurwerk begint. Als we daarna naar de camping terug gaan zijn wij de enige fietsers in een drie kilometer lange file op een smalle, donkere weg.
Zondag 17 juli 3.17 / 14.4 € 18 Ballina
Uitgeslapen en daarna gepoogd de scheuren en gaten te dichten die iemand gisteren in onze tent heeft gemaakt. Hetgeen niet lukt: ducttape plakt niet op siliconen, dus vertrouwen me maar op de resterende sterkte van het Hillebergdoek. De rest van de dag brengen we door met niets doen, lekker rustig op een nu weer verlaten camping. De regen aan het einde van de middag brengt ons weer terug naar de normale wereld.
Maandag 18 juli 73.83 / 16.3 € 14 Strandhill
We pakken een droge tent in en beginnen aan het laatste deel noordwaarts, fietsend door een leeg landschap met mooie vergezichten als de laaghangende bewolking soms even optrekt. Na Loch Talt verandert het landschap: de hier en daar aangeplante bossen maken plaats voor bosschages weilanden met muurtjes en overal om ons heen zien we witte stipjes van schapen op de hellingen. We gaan snel en het wordt warmer. Omdat we dat volkomen ontwend zijn krijgt Loeki zelfs last van de warmte maar laat zich weer afkoelen door een glas bier, kort voor de camping. De tent kan worden opgezet in een privé duinpannetje met uitzicht op een indrukwekkende rij heuvels aan een kant en op de baai aan de ander zijde. Met winkels dichtbij een aangename plek, zeker als we voor de eerste keer in twee maanden 's avonds voor onze tent buiten kunnen zitten, genietend van rust, stilte en het ruisen van de zee.
Dinsdag 19 juli 18.53 / 16.4 € 14 Strandhill
Vandaag zijn we in Sligo, een aardige plaats om een dag door te brengen: veel bloemen, goed verzorgd, afwisselend en een rijke historie. Bij de Tourist Info krijgen we een kaart met stadswandeling. Op mijn vraag naar fietsroutes richting Dublin maakt ze een print van een routebeschrijving uit Google maps, aardig, maar niet iets waar we veel aan denken te hebben. De wandeling leidt ons langs de Dominican Abby en andere interessante punten en puntjes en als we het standbeeld van W.B. Yeats hebben gezien strijken we voor de lunch neer op een terras aan de oever van de Garavogue river waar we ons verwonderen over de vele mensen die op hun telefoon kijkend meerdere malen langs lopen. Een Pokemon jacht? We gaan verder, bezichtigen de beide grote kerken van Sligo, brengen wat tijd door op het terras van de volgens de folder Sligo's meest bekende pub, de Hargedon, brengen een bezoek aan het Yeats Memorial House, zodat we nu zijn hele familiegeschiedenis kennen en maken van het aangename weer gebruik om buiten te eten.
Als we terug fietsen naar de camping wordt de lucht steeds donkerder en vijf minuten voor we bij de tent zijn begint een onweersbui die ons tot op de huid doorweekt. Donder, bliksem en regen houden aan en we komen de rest van de avond de tent niet meer uit.
Woensdag 20 juli 72.43 / 15.€4 12 Boyle
En het blijft regenen. We zijn blij als we Park's Castle passeren, maar helaas, de koffiebar hier is en blijft gesloten. We kunnen wel deelnemen aan een rondleiding in het kasteel die begint met een film over "relicten" in de omgeving. Niet dat we iets van de omgeving weten, maar we zitten droog en warm. De rondleiding toont ons een kasteel dat rond 1990 volledig is heropgebouwd uit een ruïne, hierbij dienend als opleidingsplaats voor jonge vaklieden en zoals vele van deze projecten deels met Europees geld gefinancierd, wat ons een betere besteding lijkt dan asfalt. Later lunch in de lieflijke Village Tearoom in Dronehair waar we ons afvragen of het niet beter is een ark te bouwen om naar huis te varen dan door te fietsen. Later, veel later, komen we bij de Long Key Forest camping nabij Boyle. Volgens de receptionist kunnen we alleen terecht als we tevoren zouden hebben gereserveerd, maar hij staat ons toe onze tent op te zetten op de bijna lege tentenweide. Een prettige plek, beschut in een bos en verwijderd van de grote familietenten, caravans en campers.
Donderdag 21 juli 51.59 / 14.9€ 50 Longford
Het vertrek van de camping neemt enige tijd in beslag: eerst wil ik de man op de receptie duidelijk maken dat een van zijn picknickbanken gevaar oplevert en daarna biedt een mevrouw ons aan om in Dublin bij haar in de tuin te komen kamperen. Ze raadt ook fietsen in Dublin af als te gevaarlijk. Ik noteer in ieder geval het adres maar toevallig is dit nou juist de enige plaats waar campinmygarden.com ons al onderdak biedt. Al snel hierna belanden we op een drukke weg. Te druk en we draaien de binnenwegen op, hellinkje op en hellinkje af. De wegen zijn rustig, het scenario mooi en een scheepje dat onder ons doorvaart als we over een brug fietsen zien we later terug als we boodschappen doen in Roosky. De verlaten wegen worden wat minder verlaten als we Longford naderen en hoewel het nog vroeg is (half drie) besluiten we hier te blijven. Er is geen camping op een afstand die ons redelijk lijkt en het plaatsje lijkt aardig. Een uiterst vriendelijke man op het Tourist Office zoekt ons een B&B uit maar hij is nog zo nieuw op deze post dat hij geen idee heeft waar we moeten zijn.
Hij is dan ook net zo verwonderd als wij als we hem even later komen vertellen dat hij vanaf zijn bureau uitkijkt op Kavanaghs waar onze bedden staan. We kunnen hier pas veel later terecht maar hij biedt aan een oogje op onze fietsen te houden zodat wij door de stad kunnen wandelen. Daar bekijken we onder andere St Mel's Cathedral, een van de grootste kerken die we deze vakantie zagen. Enorm. Aan het einde van de middag kunnen we onze fietstassen op de kamer kwijt en gaan we uit eten bij een Chinees/Thais restaurant waar we samen met de vissen in het aquarium de enige bezoekers zijn.
Vrijdag 22 juli 59.31 / 15.6 € 8 Conaty's Point
Na een nacht waarin we niet veel sliepen, we zijn het in een huis slapen ontwent lijkt het, maken we ons ontbijt op de slaapkamer: als we erop moeten wachten zijn we pas om twaalf uur weg en nu kunnen we om half negen bellen om onze fietsen te verlossen.We stappen even af bij een goed verzorgd monument waar wordt herdacht dat in 1921 en I.R.A. groep Britse strijdkrachten hebben overwonnen. In Granard is de koffie in een Supervalue gratis bij een appelflap, andere locatie-opties hebben we nog niet gezien. Omdat de aanwezigheid van de campings onze dagafstand bepalen zijn we vroeg bij de camping die aangegeven is op mijn GPS. Hier zien we wel wat mobile homes maar geen office of officer. Terwijl we twijfelen of we wel juist zijn komt de eigenaar juist aangereden: het kampeerseizoen is erg rustig en hij is voor zijn beesten wezen zorgen. Terwijl hij het sanitair schoonmaakt zoeken wij zelf een plaats uit op het tentenveld en maken van de gelegenheid gebruik een handwasje te doen. Dan schuiven we om vier uur achter de koffie en onze e-readers.
Zaterdag 23 juli 63.21 / 15.8 € 81 Trim
Na een praatje met onze Belgische buren, die eerder al eens maandenlang met een camper door Ierland zwierven en het afhalen van het wasgoed dat ik gisteravond binnen heb gehangen gaan we op weg. Het landschap verandert. Naast weilanden komen nu ook graanvelden langs. Jammer dat de bermen hier veel minder fleurig zijn dan aan het begin van de trip: nu zijn ze voornamelijk groen en wit van de spirea. We stoppen in Kells voor een bezoek aan de round tower en het voormalig abdijcomplex waar het Book of Kells zo niet is vervaardigd dan toch eeuwenlang bewaard, nog een reden om de universiteitsbibliotheek in Dublin te bezoeken. Maar tevoren maken we nog stops bij St Kiarans Well waar ik met de vastgeknoopte lepel wat heilig water tot me neem en bij de Spire of Loyd, een vuurtoren in het binnenland die werd aangestoken als de landheer huiswaarts keerde van zijn tochten. Aangekomen in Trim is het hostel nog gesloten; we lunchen onder het afdak van de veranda en ik probeer contact te krijgen met de eigenaar. Dat lukt niet maar als even later een bewoner naar buiten komt zegt hij dat er geen short stay meer mogelijk is (hoewel de website duidelijk anders zegt) maar dat we om zes uur maar eens terug moeten komen. We willen niet het risico lopen dan niet meer terecht te kunnen en gaan naar het Tourist Bureau. Hier worden we doorverwezen naar Crannmore Guesthouse, een B&B.
Zondag 24 juli 53.58 / 16.0 € 20 Dublin
We zijn echt niet meer gewend in een huis binnen te slapen en hopen dat een Full Irish Breakfast zal helpen onze dag op te starten, maar tot mijn teleurstelling ontbijten Ieren met kleinere porties dan waarop ik hoopte. 
Dan richting Dublin, maar het eerste stuk fietsen we niet alleen: er is een recreatieve fietsdag en honderden fietsers zwermen om ons heen. Wat verderop, als we de meute achter ons hebben gelaten merkbaar is het merkbaar dat we bij de grootste stad van Ierland komen: het verkeer wordt steeds drukker met als hoogtepunt ons binnenrijden van de stad via een fietspad waar iets fout gaat: plots rijden we midden op een vierbaans snelweg met links en rechts twee banen snelverkeer. Het duurt even, maar uiteindelijk belanden we op de vluchtstrook die we delen met andere fietsers. Onze kampeerplaats bevindt zich in het zuidelijk deel van de stad, gevonden via campinmygarden, in een hele grote particuliere tuin. 10 Pond pppn maar alle faciliteiten zijn min of meer aanwezig en het station vanwaar we in 10 minuten in het centrum zijn is op 300 meter afstand. Een prima plek blijkt als we de locatie eenmaal gevonden hebben;
de verwarring ontstaat als blijkt dat Churchtown zowel een -street, een -avenue, -drive, -close en een- road extensie kent zodat we eerst voor een verlaten woning staan. Dat komt goed, we worden vriendelijk ontvangen, zetten de tent op, koken ons maal wandelen nog even en zien een neushoorn in de rivier staan en slapen prima.
Maandag 25 juli -- / -- € 20 Dublin
Met de trein naar het centrum waar we ons naar de Tourist Info, een groot, multimediaal informatiepunt in een voormalige kerk, begeven voor folders, plattegrond enzovoorts. Daarna volgen we een gids bij een rondleiding. De verhalen zijn mooi, net als het centrum waar we doorheen wandelen. Dat is dan weer zo groot dat veel bezienswaardigheden niet of amper aan bod komen. Na de late lunch bezoeken we het whiskeymuseum, humor en drank is altijd een goede combinatie. Dublin bevalt ons wel.
Dinsdag 26 juli -- / -- € 20 Dublin
Een drukke dag: we zijn vroeg om niet in de rij te hoeven staan voor de tentoonstelling van het Book of Kells; hoewel er maar een paar bladzijden worden getoond maakt het evangelarium veel indruk en zijn we blij het gezien te hebben. Voor de rondleiding over Trinity College werpen we een blik in de Old library en zijn daar bepaald niet alleen. De rondleiding, geleid door en oud-studente, is informatief en hilarisch.
De uitdrukking "Monk fertalization" (twee grote maple trees op een voormalige begraafplaats) zal voorlopig niet meer uit ons geheugen verdwijnen. Voor de lunch zien we nog een tentoonstelling over W.B. Yeats in de National Library. Dan komt de jacht op tickets voor de ferry naar Engeland. P&O vervoert alles en iedereen, behalve push bikes (over e-bikes valt te onderhandelen) en wandelaars en het alternatief daarna is ver, heel ver, lopen naar de pier van Stena Lines. Als we er bijna zijn is de weg afgezet: er is een vrachtwagen gekanteld en daarbij terecht gekomen op een propeen leiding. Het verkeer wordt tenslotte omgeleid over de opslagterreinen van de Dublin Port Company en diverse tankopslagbedrijven maar daar
mogen wij niet lopen. Uiteindelijk houdt een politieagent een auto aan en vertelt de inzittenden dat ze ons moet meenemen. Als we onze vervoersbewijzen hebben lost gelukkig een taxi juist zijn gasten wat ons een saaie wandeling bespaart. De avond brengen we door met een Literary Pub Crawl, een rondleiding door twee acteurs die al reciterend belangrijke punten en pubs van Ierse schrijvers tonen: erg onderhoudend en zeer naar onze smaak, mede omdat we hier en daar de gelegenheid krijgen de pubs ook van binnen te zien.
Woensdag 27 juli -- / -- € 20 Dublin
We beginnen de dag met een bezoek aan het postkantoor, eens het centrum van de Ierse opstand in 1916 die dit jaar alom wordt herdacht, om een pakket naar huis te sturen. Het is goedkoper (>30%) om 4 kleinere pakketten te verzenden dan 1 zwaar (ze zullen 2 dagen later tegelijkertijd op het aangegeven adres arriveren) en het verpakkingsmateriaal is gratis. Daarna begeven we ons naar het Guinness Storehouse, een gigantisch gebouw op het terrein van de brouwerij waarbij de centrale hal de vorm is gegeven van een omgekeerd bierglas. Het is een grote show met aardige historische aspecten en helemaal boven in het gebouw een uitzicht waar onder het genot van een glas Guinness de hele stad aan de voeten van de kijker ligt.
De middag is ver om als we hier vandaan gaan. We wandelen nog wat door het centrum, kopen het gisteren uitverkochte boekje van de Pub Crawl en na het diner keren we tevreden terug naar de tent: we hebben gezien wat we hadden gepland en Dublin is inderdaad een mooie, gezellige stad met een groot cultureel verleden en heden.
Donderdag 28 juli 18.73 / 13.3 £ 12 Holyhead
Bijna vanaf onze kampeerlocatie loopt een prima fietspad richting centrum van Dublin. We haasten ons niet en gaan naar het nieuw ontwikkelde havengebied. Hier geen historisch panden meer maar moderne bebouwing, vaak ruim en open opgezet; een heel ander Dublin dan we de afgelopen dagen zagen.
We drinken koffie op een terras, kijken naar de rondvaarten en kano's in de haven, lunchen en begeven ons naar de ferry. Dat gaat op de fiets aanzienlijk sneller dan te voet en we zijn zeer tijdig bij de incheckbalie. Hier begint het lange wachten: eerst moet de boot leeg, daarna alle autoverkeer geladen en tenslotte mogen de voetpassagiers aan boord. We worden per bus vervoerd, de fietsen worden in een lorrie geladen. 
De overtocht is rustig, we drinken een laatste Guinness ten afscheid en een eerst Newcastle Brown ale om de overgang naar Engeland te markeren. Voetpassagiers mogen in Holyhead pas als laatste van boord, de bus in en worden daarna als in een rollercoaster slingerend door het overige verkeer naar de ontvangsthal gesleurd, een flink stuk van de landingsplaats.
We begrijpen nu waarom we niet zelf mogen fietsen. Als we onze fietsen ophalen is de man die de fietsen uit de lorrie moest halen van mening dat we zware fietsen hebben. Dat kan kloppen, de enige andere fiets draagt geen bagage. De eerste camping waar we aankomen, het is intussen al laat, vindt dat ze vol is met drie caravans en twee lege weiden, de tweede daarentegen is echt vol (voor Engelse begrippen) maar heeft medelijden met ons, arme fietsers en laat ons plaats nemen waarna we na een avondmaaltijd bestaande uit soep en marshmallows is slaap vallen, vermoeid van een hele dag niets doen terwijl de wind en regen de tent beroeren. 
Geen opmerkingen:
Een reactie posten