Onze fietsen staan niet altijd binnen. Soms maken we zelfs meerdaagse tochten ...
vrijdag 18 januari 2008
Wat hieraan vooraf ging
Het begin van onze fietsvakanties ligt relatief ver terug. Met onze kinderen hebben in de jaren 80 door Nederland en Vlaanderen rondgetrokken, waarbij we overnachtten in trekkershutten. Dat moest toen wel omdat de bagage voornamelijk in een aanhangwagen achter mijn fiets zonder versnellingen moest. Dat ding woog beladen 45 kilo, daar kon echt geen tent meer bij. En in onze Hema fietstassen hadden we in ieder geval nog nog een grote gietijzeren pan bij ons, want daar kon je zo lekker eieren in bakken. Lichtgewicht kampeerspullen kwamen pas in het volgend millennium, toen we besloten getwee eens een "grote" fietsvakantie te ondernemen.
Dat begon met een bezoek aan de Fietsbeurs in Nieuwegein, waar we vol ontzag keken hoe een fiets moest worden beladen (tent rechts achter), hoe een fiets onderweg te onderhouden (wat zijn dat voor onderdelen). Zo hielden we de moed erin, tot we op de Wandelbeurs in Amsterdam (goed dat die 2 beurzen zijn samengegaan) plotsklaps tegen een route aanliepen die ons beide een drive gaf: wat een mooi getekende kaart! We gaan naar Rome toe. Zo werden we de trotse eigenaars van het eerste deel van Benjamins route "Onbegrensd fietsen van Amsterdam naar Rome", samen met deel 0, "Van Amsterdam naar Maastricht". In mei fietsten we heen en weer van 's-Hertogenbosch naar Maastricht: twee dagen met wind en regen tegen heen en twee dagen terug, weer dezelfde weg langs dat eindeloze kanaal. Samen hadden we 24 versnellingen, op de terugweg moesten we 30 kilometer voor huis overnachten omdat we niet meer konden fietsen van de zadelpijn, maar we wisten zeker: onze reis naar Rome gaat door.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten